Uit het dagboek van… rachab #blog20

In ‘Uit het dagboek van… rachab’ lees je de openhartige woorden van rachab. rachab draait al heel wat jaartjes mee en kent de klappen van de zweep. Haar dagboekverhalen zijn niet alleen spannend, maar vaak ook met een goede dosis humor. Ze lezen vlot weg en als je eenmaal haar verhalen gaat lezen, wil je eigenlijk alleen nog maar meer… rachab vindt het natuurlijk leuk als jij (hieronder) een reactie achterlaat.

Lijkt het jou ook leuk je dagboekverhalen te delen met onze bezoekers? Stuur dan een mailtje aan mrsmoriah@bdsmforyou.nl. Wie weet, worden jouw gedachten en ervaringen dan binnenkort ook wel gelezen door anderen. Hoe spannend is dat!

Hij is gewoon een…

Hij is blank, heeft bruine ogen. Hij komt voor een date. Zijn accent verraadt dat hij niet van Nederlandse oorsprong is. Ik schat in een Turkse man.

Hij betaalt en kleedt zich uit. Hij is netjes geschoren en schoon. Hij is besneden.
Na hem een keer klaar te hebben laten gekomen vraag ik hem toch naar zijn afkomst.

“besneden he” zeg ik al lachend
Hij duwt zijn voorhoofd tegen het mijne
“ja dus wat ben ik dan”
“moslim” lach ik … “maar het kan ook nog joods zijn” zeg ik een beetje provocerend, wetend dat niet alle moslims haat tegen joden hebben, maar sommige toch wel degelijk.
“uh joods? worden die ook besneden” vraagt hij zich af.
“jazeker.. joden worden ook besneden en ze eten ook geen varkensvlees en slachten ook ritueel” ik wijs hem een beetje op de overeenkomsten. Even lijkt hij geïnteresseerd, maar dan schudt hij het van zich af.
“maarre waar kom ik nou vandaan dan? raadt dan eens” zegt hij
“wel in Nederland geboren denk ik” zeg ik
“ja dat klopt dat wel” zegt hij
“okay dus wel Nederlander, maar ook buitenlandse wortels en ik denk, Turks” zeg ik
Hij lacht, dat is het niet. Toch was ik er vrijwel van overtuigd. Hij is te blank voor een Marokkaan dus ik probeer wat andere landen, maar ik zit er naast.
“kom op… je weet het toch wel!” gaat hij door
“nee”
“wat heb je nou nog meer? Turken Marokkanen enneee?” zegt hij
ja dan weet ik het helemaal niet meer… maar dan zeg ik toch maar
“Marokkaan?” vraag ik verbaasd
” JA” zegt hij
“Ohhh” zeg ik lachend “dus je bent gewoon een KUTmarokkaan” en ik geef hem een speels duwtje inschattend dat hij het kan hebben.
Hij lacht en trekt me op het bed en geeft me een knuffel en een kus
“hahahaaa JA hoor gewoon een KUTmarokkaan” beaamt hij lachend.
“lol kan je wel hebben he?” zeg ik
“Ja hoor! prima! kan best tegen een geintje”
“Had het alleen niet gedacht want je bent zo blank voor een Marokkaan, die zijn meestal getint”
“Ja en toch ben ik een Kutmarokkaan” houdt hij vol
Lol…Leuk zo’n sportieve instelling.

Meer informatie

Meer blogs van rachab
Meer verhalen in ‘Uit het dagboek van…’