Uit het dagboek van… Meesteres Moriah #blog8

femdom
lijn bdsm

In ‘Uit het dagboek van… Meesteres Moriah’ lees je de openhartige woorden en foto’s van een ervaren Meesteres. Natuurlijk vind ik het leuk als je (hieronder) een reactie achterlaat. Wat heb ik er nou als je alleen een beetje in stilte zit te lezen? Ik lees veel liever wat het met je doet, of je het leuk lijkt of juist helemaal niet! Kortom: laat wat van je horen!

Lijkt het jou ook leuk je dagboekverhalen te delen met onze bezoekers? Stuur dan een mailtje aan mrsmoriah@bdsmforyou.nl. Wie weet, worden jouw gedachten en ervaringen dan binnenkort ook wel gelezen door anderen. Hoe spannend is dat!

Wat is Femdom voor mij?

Laatst vroeg iemand dat aan mij. ‘Wat betekent Femdom voor jou?’ Goede vraag. Ik weet niet eens of ik daar zomaar een antwoord op kan geven. Het is vooral een gevoel, een vanzelfsprekendheid, een acceptatie van mijn volledige zijn. Misschien omdat mijn moeder een Femdomdame pur sang was. Mijn vader deed alles voor mijn moeder. Ik weet niet beter. Dit is wat ik gewend ben, zoals ik ben opgegroeid.

Serieuze vriendje

Op mijn zestiende kreeg ik mijn eerste serieuze vriendje. Hij was 5 jaar ouder dan ik en op die leeftijd is dat best een behoorlijk leeftijdsverschil. Toch merkten we daar niet veel van. Mijn vriendje deed alles voor mij en ik vond dat niet meer dan normaal. Als ik riep, kwam hij direct. Ook als hij twee hoog was en ik beneden. Ook als hij druk met iets bezig was. Hij kwam gewoon. Want ik riep en ik vond dat heel normaal.

Pijnigen

Ook vond ik het leuk om hem te pijnigen. Ik had nog nooit van BDSM gehoord, noch van Femdom. Dit kwam gewoon uit mijzelf. Ik sloeg hem (in zijn gezicht), bespuugde hem, kneep hem, trok aan zijn haren, bond hem vast en deed een blinddoek voor zijn ogen. Niet omdat ik dat ergens had gezien of over had gehoord. Ik deed het gewoon omdat ik het leuk vond. En hij blijkbaar ook, want hij gaf nooit tegengas. Maar van Femdom hadden we nog nooit gehoord en internet bestond nog niet. Althans niet op de manier zoals we het nu kennen.

Overleg

Ik stond echt wel open voor overleg en ik betrok hem ook altijd in de keuzes van belangrijke dingen. Overleg is prima, als het maar wel eindigt in ‘Ja Moriah’. En ik dus mijn zin kreeg. En ook dat vond ik heel normaal.

Totdat

Alles ging goed en je zou bijna zeggen: ‘En ze leefden nog lang en gelukkig…’ Misschien had dat een optie kunnen zijn, maar mijn relatie kende geen happy end. Want op een gegeven ogenblik begonnen anderen zich met onze relatie te bemoeien en zeiden dingen tegen mij als: ‘Goh, je behandelt hem als een slaaf! Dat kan je echt niet maken.’ Of ‘Jeetje, als jij roept springt hij direct in de houding, dat is niet normaal.’ En zo ontstond bij mij de twijfel… Ik was jong. Ik had geen ervaring met anderen. Dit was voor mij normaal maar blijkbaar vonden anderen dit niet normaal… Was ik niet normaal?

Veranderen

Dus ik probeerde te veranderen. Niet omdat ik ongelukkig was, niet omdat mijn partner ongelukkig was, maar omdat anderen vonden dat wij blijkbaar ongelukkig moesten zijn. Maar naarmate ik liever werd en minder dominant, hoe ongelukkiger ik werd. We trouwden en het enige wat ik voelde was: ‘Ik kan dit niet meer.’ Dus na drie maanden huwelijk besloot ik de relatie te beëindigen en te scheiden. Ik was toen 23 jaar en een gescheiden vrouw en ik had geen flauw idee waarom ik niet meer gelukkig was.

Relaties

Er volgden heel wat relaties. Ik zocht naar een ultieme vorm van verbintenis, iets waarvan ik zeker wist dat het moest bestaan, maar ik vond het niet. Steeds opnieuw verbrak ik de relatie omdat ik niet de rauwe diepte kon vinden die ik zocht en ik niet gelukkig was. Handjes en voetjes geven kon ik het niet. Het was een diep gevoel vanbinnen. Een hunkering, een behoefte… en die behoefte kon blijkbaar niemand vervullen. Totdat…

Femdom

Totdat ik een sub leerde kennen en hij begon mij vragen te stellen over BDSM en Femdom. En naarmate hij meer vragen ging stellen en ik over de antwoorden ging nadenken, hoe meer mijn bloed ging koken. De hitte raasde door mijn lichaam. Herkenning. Pure herkenning en eindelijk erkenning van mijn gevoel, mijn passie, mijn zijn. Ik was niet gek en ik was ook niet alleen! Er waren meerderen zoals ik. Dominantie is geen vloek, geen vies woord, geen afwijking en ook niet abnormaal. Het is iets wat bij mij hoort, hand in hand met sadisme. Ik ben dominant en sadistisch en ik mag zijn wie ik ben… De acceptatie van deze eigenschappen maakte mij eindelijk weer compleet.

…en toen ging de wereld weer voor mij open. Het was alsof ik al die jaren mijn adem had in gehouden en ineens weer vrij kon ademen. Wat een heerlijkheid om weer te kunnen en mogen zijn wie en wat je bent…

Je snapt dus dat Femdom, BDSM, heel veel voor mij betekent. Het is mijn overtuiging, mijn kracht, mijn plezier, mijn passie, mijn ultieme zelfacceptatie, mijn volledigheid en de reden waarom ik adem…

Maar ja, probeer dat maar eens uit te leggen…

Meesteres Moriah

Meer informatie

Meer blogs van Meesteres Moriah
Meer verhalen in ‘Uit het dagboek van…’

BDSMforyou lijn

4 reacties

Geef een reactie