Uit het dagboek van… Meesteres Moriah #blog9

Mijn eerste Golden Shower
lijn bdsm

In ‘Uit het dagboek van… Meesteres Moriah’ lees je de openhartige woorden en foto’s van een ervaren Meesteres. Natuurlijk vind ik het leuk als je (hieronder) een reactie achterlaat. Wat heb ik er nou als je alleen een beetje in stilte zit te lezen? Ik lees veel liever wat het met je doet, of je het leuk lijkt of juist helemaal niet! Kortom: laat wat van je horen!

Lijkt het jou ook leuk je dagboekverhalen te delen met onze bezoekers? Stuur dan een mailtje aan mrsmoriah@bdsmforyou.nl. Wie weet, worden jouw gedachten en ervaringen dan binnenkort ook wel gelezen door anderen. Hoe spannend is dat!

Mijn eerste Golden Shower

Niet alleen subjes en slaafjes moeten soms wat schroom overwinnen. Meesteressen ook. Althans, ik in ieder geval wel. Bijvoorbeeld tijdens mijn eerste Golden shower. Niet zomaar eentje, maar een gouden regenval recht in de mond van de sub. Het leek me geweldig, maar om zomaar op iemand zijn mond te gaan zitten en mijn plas te laten lopen, dat ging toch niet helemaal vanzelf. Ik heb al moeite om ergens achter een bosje te plassen.

Moed in drinken

Dus dronk ik mijzelf moed in. Niet met alcohol, maar met heel veel flesjes water. Dus niet één of twee, maar wel vijf of zes halve liter flesjes water. Ik kreeg er een klotsbuik van, met in mijn achterhoofd het idee: ‘Als ik écht zo nodig moet dat ik bijna uit elkaar plof, dan zou het toch moeten lukken…’

Zou je denken. Toch kostte het mij nog steeds moeite. Heel veel moeite. Stom hoor die schroom. Hij wilde het, ik wilde het en toch vond ik het enorm lastig en zette schroom en aangeleerd gedrag (‘zoiets doe je niet’) alles op slot. Totdat…

Pompen of verzuipen

… het begon te lopen. Gelukkig stonden we veilig in de badkamer en kon er niets verruïneerd worden, want er was geen houden meer aan. Je wilt niet weten wat voor een enorme waterval ik toen produceerde. Het bleef stromen alsof er een nieuwe zonvloed was aangebroken. En die sub maar drinken. Tot het zijn oren, neus en alle andere gaten uitkwam.

Arme sub. Hij verdronk bijna onder mij. En ik maar plassen en natuurlijk voor geen meter meer kunnen stoppen. Het bleef stromen, totdat iedere druppel die ik zo moedig naar binnen had gewerkt, mijn lichaam weer had verlaten. Wat kan een mens zich dan opgelucht voelen…

En die sub?

Die baalde. Die baalde omdat ik zoveel water had gedronken dat mijn champagne alleen nog maar naar water smaakte. Hij had net zo goed met zijn mond aan de kraan kunnen hangen. Ja. Dat geloof ik graag. Misschien was dat zelfs beter geweest, daar zit namelijk een knop op, die je uit kunt draaien. Op mij niet, bij mij is het gewoon slikken of stikken.

Meesteres Moriah

Meer informatie

Meer blogs van Meesteres Moriah
Meer verhalen in ‘Uit het dagboek van…’

BDSMforyou lijn

3 reacties

Geef een reactie