Uit het dagboek van… rachab #blog93
In ‘Uit het dagboek van… rachab’ lees je de openhartige woorden van rachab. rachab draait al heel wat jaartjes mee en kent de klappen van de zweep. Haar dagboekverhalen zijn niet alleen spannend, maar vaak ook met een goede dosis humor. Ze lezen vlot weg en als je eenmaal haar verhalen gaat lezen, wil je eigenlijk alleen nog maar meer… rachab vindt het natuurlijk leuk als jij (hieronder) een reactie achterlaat.
Lijkt het jou ook leuk je dagboekverhalen te delen met onze bezoekers? Stuur dan een mailtje aan mrsmoriah@bdsmforyou.nl. Wie weet, worden jouw gedachten en ervaringen dan binnenkort ook wel gelezen door anderen. Hoe spannend is dat!
Wonderen
Eten, afvallen, het loopt als een rode draad door mijn leven heen. Nou ja het ene moment wat meer als het andere.
Maar soms vliegen de kilootjes er zo maar weer aan. Een barbeque’tje hier, een extra ijsje daar voor een keertje en een keer zondigen aan iets wat ik heerlijk vind, maar waarvan ik weet dat de weegschaal morgen zomaar een kilo meer aan zal geven. Vaak, als het er zo snel aankomt, is het er 1 dag later vanzelf ook weer af, maar niet als ik die dag daarna ook iets heb waardoor ik weer groei en de dag erna ook nog. En soms zit er dan zomaar weer een paar kilo aan. En die moeten er dan weer af en dat kost altijd meer moeite dan het aankomen.
Het voordeel van het zo bijhouden is, dat je veel beter weet hoeveel moeite het kost om het eraf te krijgen en je dus 3x bedenkt vóórdat je die extra sate met pindasaus en stokbrood met kruidenboter naar binnen werkt, maar ik ga er ook weer niet alles voor laten staan. Ben er mee bezig, maar niet obsessief. Anders als Meester trouwens. Die is wat obsessiever in het bijhouden van mijn gewicht en ik geef het dan ook netjes door elke dag. Wetende dat Hij een rothumeur heeft als ik aangekomen ben.
Er waren weer een paar van die dagen geweest, drie dagen, waarin ik in totaal 1.5 kilo aangekomen was. Dit terwijl ik nog 2 kilo bóven het gewicht zat wat ik wilde bereiken deze zomer. Ineens heb ik daar dan de balen van en ik voel al aan dat mijn gewicht ook wel vanzelf een stukje terug zal springen de volgende dag (wat ups en downs zijn normaal en ik ken ze redelijk), maar ik besluit het toch even een handje te helpen, want ik ben het zat en als ik het zat ben, dan ben ik strijdvaardig en gaat het me makkelijk af. Die dag leef ik eerst op druiven tot het avondeten. Geen enkel probleem trouwens, want strijdvaardig, dus géén trek. Totaal niet. Dan een normale avondmaaltijd zodat ik geen honger meer heb en in de avond nog wat druiven om me zoet te houden.
De volgende ochtend is mijn gewicht dan ook weer met 1.3 kilo gedaald. Dat is mooi en Meester’s humeur is dan ook goed.
“Zo, doet wonderen he rachab een dagje niet eten?” zegt Hij vrolijk
“jaha inderdaad” zeg ik glimlachend
“Misschien nog wat meer daagjes niets eten, misschien dan nog meer wonderen.” zegt Hij grijnzend.
haha.. 🙂 dáár trapt rachabje helaas niet in Meester 😉
(Hij plaagt maar wat hoor)
Meer informatie
Meer blogs van rachab
Meer verhalen in ‘Uit het dagboek van…’
