Interview met Jeanet Manders

Meesteres Moriah in gesprek met Jeanet Manders, psychosociaal hulpverlener…

Je houdt je bezig met psychosociale hulpverlening. Kun je hier iets meer over vertellen?

Ik koos na de basisschool voor een creatief beroep en ging na acht jaar Grafische School werken in de grafische en reclame branche. Als dertiger kwam ik voor het eerst bij een psycholoog die mij hielp met de juiste vragen stellen, door die te beantwoorden leerde ik mezelf beter kennen. Door een vriendin kwam ik bij Herwaarderings Counselen waar je met volledige aandacht naar elkaar luistert en je emoties kunt toelaten en gevoelens zich ontladen. Ik begon daar inzichten te krijgen in wat een persoon vormt, hoe de omgeving en maatschappij daar invloed op kan hebben (gehad) zoals: sociale- en maatschappelijke invloeden, vrouwen- en mannenpatronen, herkomst en je gezin. Mooi om te zien hoeveel mensen verschillen en tegelijk ook zoveel overeenkomsten met elkaar hebben. Ik raakte steeds meer geïnteresseerd in wat mensen motiveert, waarom ze doen zoals ze doen en hoe wordt omgegaan met veranderingen. Zo veranderde ik als persoon en ook mijn werk. Ik kon me steeds minder vinden in de reclame met vooral snelle oppervlakkige contacten en ging nadenken over een verandering van carrière.

Ik wilde meer persoonlijke contact en werd me bewuster van het feit dat anderen zich al gauw op hun gemak voelen en mij gemakkelijk in vertrouwen nemen om vaak ook heel vertrouwelijke dingen met mij te bespreken. Daarbij vertrouw ik op mijn intuïtieve vermogen en een creatief brein die steeds nieuwe wegen weet te vinden om moeilijke onderwerpen toch bespreekbaar te maken. Ik besloot een opleiding te gaan zoeken om die kwaliteiten gerichter te gebruiken en ben in 2008 een omscholing gaan doen aan de Academie Integrale Menswetenschappen (SPSO) in Utrecht. Ik voelde en wist meteen dat ik de juiste keuze had gemaakt! Dat ik een creatief beroep wilde wist ik altijd al en er is niets creatievers dan met mensen te werken. Iedereen is anders, er is zoveel wat van invloed is (geweest) op hoe iemand nu in het leven staat en alles verandert voortdurend, niets staat vast. Herakleitos stelt dat omgaan met veranderingen de opdracht is van ieder mens, want: “Alles stroomt, niets is blijvend. We kunnen niet tweemaal in dezelfde rivier stappen… er wordt constant nieuw water aangevoerd en dus is dezelfde rivier niet hetzelfde”.

Als psychosociaal hulpverlener heb ik aandacht voor de psyché en de persoonlijkheid van mijn cliënten en kijk ik daarbij ook naar de invloeden vanuit de omgeving. Met een verrassende benadering wil ik door de juiste vragen te stellen mensen helpen om in hun kracht te komen. Dat doe ik vanuit een enthousiaste ruimdenkende en positieve houding.
Door open in gesprek te gaan en vragen te stellen vanuit oprechte interesse, kan ik helpen om hun visie te vergroten. Door niet enkel op de problemen te focussen, maar juist te onderzoeken hoe iemand ze ervaart, welke betekenis ze hebben in hun leven en hoe ze ermee omgaan, ontstaat een meer ontspannen houding. De aandacht is daarbij vooral gericht op wat je zintuigen waarnemen en wat je lijfelijk ervaart. Dat geeft vaak een passender antwoord op levensvragen dan wat je er van vindt of hoe je erover denkt.

Dit doe ik zowel individueel als voor koppels en in 2013 ben ik begonnen met het leiden van groepsgesprekken rondom een specifiek thema. Er is behoefte aan een veilige plek om alle gedachten gewoon eens uit te spreken, om goede maar ook slechte ervaringen met elkaar te delen, om elkaar te kunnen helpen en mogelijk zelfs iets van elkaar te leren. Dat is voor mij als psychosociaal counselor niet echt een verrassing. Ik richt mij daarbij op AD(H)D en herstellen van een burnout, persoonlijke groei en ontwikkeling en meer specifiek op “omgaan met narcisme” en “een anders dan gebruikelijke seksualiteit” zoals (BD)SM en andere seks(e).

Je zegt ‘Kink vriendelijk’ te zijn. Wat houdt dit in?

Vanwege de schroom die er vaak nog is om open te spreken over seksualiteit en het taboe dat er ligt op de anders dan gebruikelijke seksualiteit, heb ik gekozen om mij vooral daarop te richten. Ik ben een gediplomeerd psychosociaal counselor die ook persoonlijke ervaring heeft met BDSM, kink en fetisjisme. Ik vind niet gauw iets gek, dat maakt mij een vertrouwelijke gesprekspartner waarmee meer besproken kan worden over toch niet voor iedereen alledaagse onderwerpen. Het blijkt vaak een verademing te zijn om vrij uit hierover te kunnen spreken zonder te stuiten op mogelijk onbegrip of erger nog direct te maken te krijgen met (voor)oordelen en afwijzing.

Wat is het verschil tussen BDSM, kink en fetisj? Kan een fetisj voor jou ook te ver gaan?

Het Engelstalige acroniem BDSM staat voor Bondage and Discipline (BD), Dominance and Submission (DS) en Sadism and Masochism (S&M ofwel SM).
Gezamenlijk geven deze een beeld van de verschillende onderdelen die BDSM kan bevatten:
Bondage: het vastbinden van de partner; Discipline: echte of gespeelde bestraffing; Dominantie/Submission (onderdanig): het uitoefenen van of zich onderwerpen aan macht; Sado/Masochisme: het veroorzaken of ondergaan van pijn en/of vernederingen.

Naar mijn idee is er geen duidelijk onderscheid tussen BDSM en creatieve seks ofwel kinky zijn. Vaak gaat het dan om seksuele gedragingen die afwijken van wat als normaal wordt beschouwd. Doordat er een taboe ligt op BDSM is het ineens een meer beladen onderwerp om over te praten dan wanneer je kinky bent ofwel “ondeugender en stouter dan…” maar wie bepaald dat en wat? Wat de een lekkere spannende seks vind, is voor de ander kinky en voor weer anderen pervers. Sommige perversiteiten behoren misschien wel tot veel voorkomende seksuele gedragingen van de mens. Orale bevredigingen worden door sommigen als pervers afgedaan, terwijl dit volgens anderen gewoon bij seks hoort. De grens tussen normaal en pervers gedrag is moeilijk te trekken. Wanneer bepaalde seksuele gedragingen nog meer afwijken van wat als “normaal” wordt beschouwd wordt er gesproken over ‘parafilie’ wat ‘bijzondere voorkeur’ betekent.

In deze context wordt de term objectificatie aangewend om het denigrerend proces aan te duiden waarbij een persoon niet wordt gezien als persoon maar als levenloos object of wordt gebruikt als lustobject. Deze parafilie is anders dan seksueel fetisjisme waarbij seksueel genot of opwinding wordt beleefd aan bepaalde voorwerpen of rituelen. In ruimere zin is het een andere manier van seksuele prikkels en gevoelens beleven met aandriften die maken dat iemand graag iets doet dat “in het algemeen” als afwijkend wordt beschouwd. De grens tussen normaal en pervers gedrag is moeilijk te trekken en is voornamelijk een kwestie van smaak en voorkeur.
Zelf heb ik er moeite mee wanneer een fetisj ongevraagd geuit en daarmee opgedrongen wordt.

Wat heb je zelf met BDSM?

Eind jaren ‘90 stapte ik de wondere wereld binnen van de kinky/fetisj/bdsm scene en had het gevoel van thuiskomen. Eindelijk vond ik een veilige omgeving waar ik mezelf kon zijn, waar openheid en saamhorigheid was en men respect had voor elkaar en voor elkaars verschillen. Wat betreft het bdsm spel is het dat intieme contact tussen personen wat mij daarin zo aantrekt. Afgestemd zijn op elkaar is noodzakelijk. Bij pijn spel gaat het om goed opgebouwde gedoseerde pijn, is het te zacht dan is het saai en gaat het ineens te hard dan is het meteen klaar, afstemmen dus op waar de ander zit en wat die (nog) aankan. Met respect ga je samen spannende nieuwe dingen te ontdekken, grenzen opzoeken, verkennen en misschien zelfs verleggen. Het is voor mij ook een manier om persoonlijk door te kunnen groeien. Je plaatst jezelf immers in een positie of situatie waarin je jezelf anders niet zult bevinden en ontdekt daardoor andere delen van jezelf.

Zo had ik bijvoorbeeld nooit gedacht dat ik een touw bondage fijn zou kunnen vinden. Echter is het heel bijzonder om te ervaren hoe het is om die ander te vertrouwen, de touwtjes uit handen te durven geven, niets te kunnen maar vooral ook niets te hoeven doen. Ik voelde me geborgen en tegelijk heel kwetsbaar. Kwetsbaarheid die anderen mij ook lieten zien en waarvan ik intens kan genieten, zoals ik het ook heel bijzonder vind wanneer zij volledig vertrouwen stellen in mij. Ik wist vanaf het begin al dat ik een switch ben d.w.z. dat ik van beide kanten evenveel genieten kan, dus zowel van de bepalende en dominante rol als van de ontvangende en onderdanige rol. Als het ware een lichtgeraakte schakelaar die omgaat naar gelang de persoon tegenover mij of de situatie waarin ik mij bevind. Dit klinkt allemaal heel serieus terwijl de bdsm interactie wordt beschreven als ‘spel’. Dat is hoe ik er graag naar kijk: speels en creatief, serieus met een gezonde dosis relativerende humor. Zo flirt ik aan beide kanten om te krijgen wat ik graag wil en geniet van de uitwisseling van energie ook al is dat indirect via een voorwerp. Spelen met verschillende sensaties die van zacht strelend tot harde slagen kunnen zijn. Pijn blijkt in een bepaalde context en met de juiste intentie een fijne manier om mijn altijd drukke adhd-hoofd tot rust te brengen. Nadenken gaat niet op momenten dat mijn lichaam intense sensaties te verwerken heeft, zoals ook tijdens een seksueel orgasme alle gedachten even helemaal verdwijnen. Dat is het wat die andere seksualiteitsbeleving mij zoal biedt. De regelmatige botsingen met de meer algemeen geldende normen en waarden, zoals “gij zult een ander geen pijn doen/niet slaan” maakt dat dit een nogal ongebruikelijke weg om te gaan die tegelijkertijd ook zo goed voelt. Ik heb mede hierdoor geleerd om mijn verlangens en wensen duidelijker uit te spreken en heb ook ontdekt wat ik niet prettig vind. Voorafgaand aan spel bespreek je dat en maak je duidelijke afspraken. Achteraf bespreek je wat er goed is gegaan en eventueel wat niet of wat misschien anders kan. Hoeveel relaties missen deze toch heel belangrijke communicatie?

Ik heb mijn partner op 16 jarige leeftijd leren kennen en zijn nog steeds samen en ook gelukkig. Van ‘kinky’ hadden wij toen nog niet gehoord, dat kwam veel later pas. Dus ik ken de klappen van de zweep oftewel ik weet van de uitdaging om kink in je relatie te brengen, in te passen en vorm te geven. Juist in een lange relatie waar je samen veel hebt opgebouwd, is die anders dan gebruikelijke seksualiteitsbeleving niet zo gemakkelijk om uit te spreken en te implementeren. Immers door verlangens uit te spreken zou je veel kunnen verliezen, maar er is zeker ook veel bij te winnen. Geheimen en leugens creëren afstand, kwetsbaarheid slaat een brug die je kunt opgaan om juist dichter bij elkaar te komen.

Je organiseert speciale discussiegroepen voor vrouwen. Kun je hier iets meer over vertellen?

Dialoog der (on)deugden zijn bijeenkomsten waarin we met een kleine groep de dialoog aangaan over bdsm en fetisjisme en de impact ervan op onszelf en op onze relatie met anderen. Het begint vaak met een stelling of vraag die betrekking heeft op een vooraf gekozen onderwerp. Iedereen die dat wil krijgt de mogelijkheid om ervaringen en gedachten daarover te delen.
Dit gebeurd in een veilige omgeving. Ik breng mijn expertise als gediplomeerd psychosociaal counselor in met een ruime ervaring en kennis op het gebied van bdsm/fetisj/relatie(vormen). Er zijn weinig onderwerpen die níet besproken kunnen worden.

De vrouwen discussiegroepen organiseer ik nu al een aantal jaren in omgeving Utrecht en Noord-Brabant. Dat is zo leuk om te doen! Ik zorg voor een veilige omgeving aan alle vrouwen, van alle leeftijden, met of zonder ervaring, ongeacht hun voorkeuren en geaardheid, alleen of in een relatie met een man of vrouw, misschien wel met beiden of met meerderen, voor zowel dominante, onderdanige of switch dus beide posities. Misschien als man geboren die nu als vrouw door het leven gaat, iedere vrouw is van harte welkom.

Dat krijg ik als reactie ook vaak te horen: dat het eigenlijk meteen al prettig en veilig voelde om zichzelf uit te durven spreken en dat het zo fijn is om ervaringen, gevoelens en gedachten eens met anderen te kunnen delen. Veelal durven zij niet met anderen hierover in gesprek te gaan terwijl het juist vanwege de taboe zo belangrijk is om dat wel te doen. Dan kunnen eventuele mis(ver)standen aan het licht komen en kan psychisch en/of lichamelijk schade worden beperkt of zelfs worden voorkomen. Het is erg fijn om in een veilige omgeving met gelijkgestemden te praten en (over elkaar) na te denken, ervaringen en tips te delen, een plek waar je gewoon alles kunt vragen en (ook twijfels kunt) kunt uitspreken. Praten is belangrijk!

Eerder dit jaar heb ik een aantal discussies geleid voor D/s koppels in 24/7 (lifestyle/TPE). Hier komen weer andere specifieke, vaak ook praktische, vraagstukken en onderwerpen naar voren. Het bleek niet altijd even gemakkelijk om de juiste woorden te vinden om hun ervaringen te beschrijven, om te benoemen wat iets doet of wat dat voor hen betekend. Deze gesprekken hebben veel van de aanwezigen aan het (na)denken gezet. Precies dat doel heb ik voor ogen.

Komen er ook discussiegroepen voor mannen?

In de toekomst zou ik ook groepen willen organiseren voor bijvoorbeeld koppels die beiden Dominant of onderdanig zijn, nieuwkomers, onderdanige mannen etc. Steeds gericht op een bepaalde doelgroep zodat er voldoende overeenkomsten en raakvlakken zijn. Dit geeft de groep cohesie waarbinnen dan weer voldoende ruimte is voor ieders eigen belevingen, ervaringen en/of ideeën. Daar is behoefte aan en ik vind het bovendien ook nog eens erg leuk om te doen.

Wat is de meest voorkomende vraag waarmee mensen bij jou komen?

Vaak is er veel twijfel, angst en/of schaamte om erover te praten. Is het gek of vreemd dat ik “dat” wil of fijn vind en dat ik die bepaalde verlangens heb? Als ik daaraan toe geef is er dan nog een weg terug? Kan ik van mezelf of mijn partner verlangen om dit deel te ontzeggen? Gaat “het” misschien vanzelf weg als we er maar niet over praten? Het lijkt gemakkelijker om die gevoelens te negeren en dan maar weg te stoppen dan om die (samen) te onderzoeken. Echter zie ik in de praktijk dat die gevoelens, vaak heel diepe verlangens, blijven broeien. Eigenlijk komen ze altijd, na korte of langere tijd, uiteindelijk toch weer omhoog en meestal heftiger dan ooit te voren.

Hoe het gesprek aan te gaan met hun (spel)partner en het vinden van passende relatie(vormen) zijn veel gestelde vragen. Het vinden van een levenspartner is al moeilijk genoeg. Als die daarbij ook nog eens de geschikte speelpartner met dezelfde bij elkaar passende (seksuele) voorkeuren moet hebben wordt de vijver om in te vissen wel heel klein. Mede hierdoor worden relaties vaker ook (gedeeltelijk) open gesteld voor contact met anderen. Dan is het wel van belang om goed hierover na te denken en te praten want in hoeverre kan en wil je dat (toestaan) en welke afspraken maak je hier samen over. Samen is wat mij betreft, bij voorkeur, met alle betrokkenen dus ook in overleg met mogelijke (speel)partner(s). Ieder heeft bepaalde behoeften, verlangens en mag ook wensen hebben en die uitspreken. Het is aan die ander of die daar iets mee wil of kan. Iemand opleggen om aan een vooraf bepaald plaatje te moeten voldoen zal zelden goed gaan. Er dient voldoende ruimte te zijn voor ieders eigen identiteit, persoonlijke groei en ontwikkeling.

Is BDSM gek?

Nee, BDSM is niet gek… zegt de gek?

Heb je tips voor mensen die tobben over BDSM?

Zoek informatie op het internet, ga erover lezen en vind anderen die geïnteresseerd en bezig zijn met BDSM. Er is niet maar één manier, er zijn er velen, vind dat wat bij jou past en geniet van de ontdekkingsreis. Niet de bestemming maar de reis is je doel.

Vind je dat er op internet voldoende (serieuze) informatie te vinden is?

Er is voldoende te vinden, al gaat het vaak dan over één bepaald (onderdeel van) spel en is het meestal gericht op de onderdanige (ofwel ontvangende) kant. Voorgeschreven regels hoe het wel en niet hoort, zijn geen voorwaarden hooguit een richtlijn om te kijken wat bij jou past. Labels en etiketten helpen om kaders te stellen, echter zijn het de interpretatie en beleving die er werkelijk toe doen.

Kun je verklaren waarom sommige mensen moeite hebben met het accepteren van BDSM?

Je veilig en vertrouwd voelen met je seksualiteit en geaardheid, helemaal jezelf kunnen zijn en harmonieus samenleven is voor ieder mens noodzakelijk voor zelfbehoud en het gevoel van welbevinden. Door anders te zijn, dus ook op het gebied van seksualiteit, plaats je jezelf in het spanningsveld tussen kracht en tegenkracht. Het brengt onzekerheden met zich mee wanneer je ingaat tegen de sociale norm, dit zal weerstand oproepen en kan soms helaas als gevolg hebben dat je hierdoor wordt afgewezen of zelfs buitengesloten. Ieder mens heeft behoefte aan intiem contact en willen hun ervaringen met anderen kunnen delen en erover praten. Hoe open iemand kan, durft of wil je zijn hangt dus ook af van hoeveel spanning iemand kan verdragen. Spanning en afwijzing ontstaan vaak door onbegrip over verschillende belevingen van seksualiteit. Het blijkt gemakkelijker om in gesprek te gaan als het lukt om zonder etiketten (vooraannames) te praten over de beleving. Je verstaat elkaar beter en ziet meer overeenkomsten dan verschillen. De verschillen lijken kleiner en de overeenkomsten vormen een brug naar meer begrip en respect voor elkaars verschillen. Het is hoe de persoon iets beleefd heeft dat het zo bijzonder maakt. Dat is net zo wanneer het gaat over de beleving van seksualiteit. Bijzondere ervaringen kunnen niet meer gedeeld worden vanwege de angst voor afwijzing of (zelf)opgelegde schaamte. Hoe anders zou het zijn wanneer we meer open kunnen staan voor diversiteit? Immers “jij bent jij en niet ik” maar we zijn allemaal uniek.

Hoe lang duurt een gesprek en wat kost het?

Liefst ga ik door tot een onderwerp af en het gesprek rond is zodat er niets onuitgesproken blijft vanwege de tijd. Meestal duurt de eerste sessie anderhalf tot twee uur, daarna meestal ongeveer een uur, soms ook langer/korter (wordt per kwartier als ¼ deel van uur prijs gerekend) e.e.a. hangt ook af van de afspraak die wij hierover maken. Verder bepalen we samen de frequentie en het aantal sessies welke we, indien mogelijk, gelijk inplannen. Kosten hiervoor zijn 60,- euro tot 90,- euro per uur (afhankelijk van inkomen), koppels 10,- toeslag.

Hoe kunnen mensen contact met je opnemen?

Bij voorkeur via het contactformulier op mijn website: www.jeanetmanders.nl.
Wil je afspreken voor sessies dan kun je dat hier doen. Na ontvangst van het ingevulde intake formulier zal ik contact met jou/jullie opnemen om een afspraak in te plannen. Dit kan meestal op een redelijk korte termijn (1-2 weken).

Wat vind je van www.bdsmforyou.nl

BDSM for you biedt een wijds blik op de wondere wereld van BDSM. Zorgvuldig gekozen woorden en weldoordacht geschreven. Nieuwsgierig en openstaand voor allerlei ervaringen. Gedegen informatie waar opgedane kennis en ervaring wordt gedeeld. Belevingen worden objectief en vol passie gedeeld voor wie open staat om BDSM te gaan ontdekken. Een aanrader!

Interview door: Meesteres Moriah