Uitleg over verschillende soorten zwepen

Zwepen kunnen worden opgedeeld in twee hoofdgroepen:

– Single tails
– Floggers, strokenzwepen of gesels

Puur technisch gezien is alles wat op 1 enkele strook eindigt, een single tail. Alle zwepen met meer dan één strook op het einde vallen onder de groep de floggers/gesels. Als je het helemaal taalkundig correct wilt zeggen zijn alle zwepen die eindigen op meer dan één strook geen zwepen, maar gesels. In het hedendaagse taalgebruik is de naam “zweep” echter een verzamelnaam geworden voor allerhande slagmateriaal. Uiteraard bestaan de hierboven genoemde groepen weer uit verschillende subgroepen.

Zwepen – Single tails

Single tails zijn er in vele soorten en maten, maar over het algemeen wordt er uitgegaan van vier klassieke single tails. De bullwhip, de snakewhip, de stockwhip en de signal whip. Uiteraard zijn er in de loop der tijd vele variaties op gemaakt en zeker vanuit de BDSM hoek zijn er heel veel nieuwe varianten bedacht. Van oorsprong werden de single tails voornamelijk gebruikt om vee te drijven. Het zal zeker zijn voorgekomen dat ze als strafwerktuig werden gebruikt, maar dat is nooit het hoofddoel geweest van dit type zwepen. Tegenwoordig worden ze hier nog wel voor gebruikt en op rodeo’s doen ze het ook goed. In landen zoals Australië en Amerika zijn er zelfs competities in “showcracking”. Uiteraard zijn deze lieverdjes ook vrij populair in de BDSM.

Bullwhip

De bullwhip vindt zijn oorsprong in het wilde westen van Amerika. Ooit geïntroduceerd door de vaqueros en later overgedragen aan de cowboys. Van oorsprong werd de bull voornamelijk gemaakt van rawhide (een ongelooide runderhuid waar het haar en vlees en dergelijke van afgeschraapt is).
Pas met de opkomst van de Australische zwepenmakers werden kangoeroelederen bullwhips populair. Veel Amerikaanse zwepenmakers gebruiken nu ook bij voorkeur kangoeroeleer omdat kangoeroeleer een grote sterkte combineert met een laag gewicht.
In het verleden hadden bullwhips vaak een houten handvat waar de rest van de zweep aan vast gemaakt werd. Tegenwoordig bestaat de kern van het handvat vaak uit een metalen pen, waar het leer omheen gevlochten wordt.
Van origine hadden de bullwhips geen polslus. Het schijnt dat de cowboys het niet echt fijn vonden om van hun paard gesleurd te worden als de zweep per ongeluk in een boom of iets dergelijks verstrengeld raakte.

Een bullwhip is een zweep met een onbuigbaar handvat. Het uiteinde van de bull kan zeer hoge snelheden bereiken. Zodra je het karakteristieke knallen van de zweep hoort, zoals bv. in de Indiana Jones films, dan breekt het einde van de zweep zelfs door de geluidsbarrière (zo’n 1200 km/u). Het lijkt me overbodig om te zeggen dat dit behoorlijk hard aan kan komen en zelfs vrij gemakkelijk door de huid heen kan gaan.

Aangezien bullwhips vaak vrij lang zijn, ze zijn er tot zo’n 12 voet, is het wel van belang goed te oefenen voor je hem op iemand gebruikt. Zelf zou ik voor starters een 4 tot 6 voets zweep aanraden, zeker omdat langere ook niet echt geschikt zijn voor binnengebruik.
Bij het aangeven van de lengte van een bullwhip wordt enkel uit gegaan van het gevlochten gedeelte. Voor de totale lengte kan je nog zo’n 50-60 cm er bij optellen.

Als je in een goede bui bent, laat dan ook de sub eens toekijken als je oefent. Hij/zij zal het vast op prijs stellen om te zien dat je jezelf eens goed raakt. En geloof me, dat gaat gebeuren…

De componenten van een bullwhip vanaf het handvat bekeken:
1.) Wrist loop (polslus)
2.) Butt knot (eindknoop)
3.) Handle (handvat)
4.) Transition knot
5.) Thong
6.) Fall
7.) Popper or cracker

Snakewhip (blacksnake)

De snakewhip vindt zijn oorsprong bij de cowboys van Wyoming. Ze wilden een zweep die ze vrij klein konden oprollen en netjes in hun zadeltassen konden opbergen. Een bullwhip met zijn rigide handvat is daar minder geschikt voor.

Een snakewhip vertoont grote gelijkenissen met een bullwhip. Er is maar 1 groot verschil: een bullwhip heeft een onbuigzaam handvat en een snakewhip is over de gehele lengte flexibel.
Snakewhips zijn weer onder te verdelen in twee varianten. De wat zwaardere, vaak ook langere, variant van de snakewhip wordt een blacksnake genoemd. Het meestal wat kortere en dunnere broertje wordt een pocketsnake genoemd.

Hiernaast zie je een 7 voets (1.50m) nylon blacksnake met 3 gevlochten mantels om een shotloaded kern heen.
Een shotloaded kern betekent dat de kern is gemaakt uit een taps toelopend zakje, denk maar aan een patatzak, dat gevuld is met jachthagel.
De verschillende componenten van een snakewhip zijn hetzelfde als bij de bullwhip, met dien verstande dat het handvat en de transition knot ontbreken.

In het gebruik is er weinig verschil, ook in de sensaties op een sub niet, aangezien het uiteinde van een snake en bull identiek zijn. De één vindt een onbuigzaam handvat echter prettiger in het gebruik, dan een geheel flexibele zweep.

Snakewhip (pocketsnake)

De lichtere en dunnere variant van de snakewhip is de pocketsnake. Het doel van deze variant is vooral extra portabiliteit. Vandaar ook de naam. Door de geringere lengte zijn ze beter geschikt voor gebruik binnenshuis.

Hiernaast zie je een 4 voets (1.20m) nylon pocketwhip met 2 gevlochten mantels om een kern die bestaat uit balletjes ketting. Totale lengte inclusief popper is zo’n 1.70m.
 
 
 

Signalwhip

Een signalwhip op zijn beurt is weer nauw verwant aan de snakewhip. Het verschil tussen deze twee types is dat de fall ontbreekt. Bij dit type is de popper meteen in de thong, het gevlochten gedeelte van de zweep, gevlochten.
De reden hiervoor is dat dit type zweep van oudsher werd gebruikt door drijvers van sledehonden. Bij het gebruik op een slede is de kans nogal groot dat de zweep zo nu en dan over het ijs en door de sneeuw glijdt. Een bevroren leren fall loopt dan een grote kans te breken in het gebruik. Aangezien bij dit type de nylon cracker meteen in de zweep is gevlochten bestaat dit risico niet.

Een nadeel van een signalwhip is dat het vervangen van de popper een stuk lastig is. Een nieuwe popper moet in de zweep gevlochten worden wat inhoudt dat ook het uiteinde van de zweep opnieuw gevlochten moet worden.
Vanuit hygiënisch oogpunt is het soms aan te raden om de popper te vervangen. Zeker als de zweep eenmaal bloed geproefd heeft.

Ook qua sensatie komt deze zweep weer heel erg overeen met de bull- en snakewhips.

Stockwhip

De stockwhip is de vierde “klassieke” zweep. De origine van dit type zweep ligt in Australië.
Deze zweep bestaat uit een vrij lang, vaak houten (soms nog omvlochten), handvat waaraan de rest van de zweep op een soort van schanier, de keeper genaamd, bevestigd wordt. Het uiteinde van een stockwhip bestaat weer uit een thong, fall en popper.
 
 
 
 
 
 

Zwepen – Floggers

Bij de floggers of strokenzwepen is de diversiteit nog veel groter dan bij de singletails. Het doel van floggers en strokenzwepen is wel altijd geweest om ze als strafwerktuig te gebruiken. In de BDSM wereld worden de floggers van verschillende materialen gemaakt om verschillende sensaties op te roepen. Een zachte suede flogger om wat lief te zijn, een harde tuigleren of rubberen flogger als je in een wat minder vergevingsgezinde stemming bent.

Floggers

Floggers bestaan uit een stel stroken die aan een handvat bevestigd zijn. Dit kan binnenwerks of buitenwerks gebeuren. Buitenwerks houdt in dat de stroken aan de buitenzijde van een handvat zijn bevestigd zoals bijvoorbeeld een bezemsteel. Bij de binnenwerkse methode worden de stroken binnenin het handvat verwerkt. Dit kan onder andere door de stroken in een buis vast te zetten.

Het nadeel van een buitenwerks gemonteerde zweep is dat je in het midden van de stroken een “leegte” open laat. Hierdoor is de zweep minder soepel te sturen en waaiert de zweep verder uit. Onze binnenwerks gemonteerde floggers hebben als voordeel dat de zweep relatief makkelijk te sturen is en dat de stroken dicht bij elkaar blijven bij het slaan.

De zachtere uitvoeringen (bijvoorbeeld hert of rund) geven vooral het gevoel van een doffe dreun. Dit effect kan versterkt of verzwakt worden door het aantal stroken in de zweep en de breedte van de stroken: veel en brede stroken geven een doffere impact dan weinig en smalle stroken.

De hardere uitvoeringen (bijvoorbeeld tuigleer of kangoeroe) geven behalve het doffe dreun effect ook vaak nog een striemende of snijdende ervaring. Zeker als bv bij een tuigleren flogger de randen scherp gehouden worden kan dit erg intens worden.

Platgevlochten strokenzweep

Een variatie op de standaard flogger. De tails van deze zwepen bestaan uit drie stroken leer die zijn samengevlochten tot een tail. Dit type komt net wat zwaarder aan dan een standaard flogger omdat de tails wat zwaarder zijn. Vooral bij slepend slaan is deze net even wat heftiger.

Bij de zweep hiernaast op de foto lopen de tails weer uit in losse stroken zodat het uiteinde van de zweep de sensatie van een gewone flogger creëert. Uiteraard zijn die losse stroken op het eind tot een minimum te beperken.
 

Cat o’ nine

De beroemde kat met de negen staarten. De oorsprong van deze zweep ligt in de zeevaart, al werden ze toen van katoenen touw gemaakt. In het Engels worden ze ook wel “the captains daughter” genoemd. Een variant hierop is de zevenstaart. Zoals de naam al zegt heeft deze versie maar 7 staarten.
Hiernaast zie je een kangoeroelederen cat gemaakt door zjuuleke. Een kangoeroelederen versie zal een snijdender gevoel geven dan bv een rundlederen versie. De tails van deze lopen weer uit in losse stroken, wat ‘m een stuk minder gemeen maakt dan een versie waarbij de tail tot het eind doorgevlochten is.
 

Tomcat

Een variatie op de cat o’ nine. De stroken komen bij deze zweep uit het shotloaded handvat en lopen naadloos over in de tails.
 
 
 
 
 
 
 
 

Meer informatie

BDSM termen & uitleg
Uitgebreide collectie zwepen in onze shop!

Bronvermelding

De afbeeldingen en tekst zijn afkomstig van de website www.zwepen.com waar de zwepen allemaal met de hand worden gemaakt én te bestellen zijn. De website is absoluut een bezoekje waard, zeker wanneer je op zoek bent naar een mooie, bijzondere zweep. Met hun toestemming hebben wij deze content hier mogen plaatsen.