BDSMgedicht – Tussen het kreupelhout
Zoekend tussen het kreupelhout
baant zij haar eigen weg
tussen verbonden takken
Haar adem laat een mist dalen
over de stappen die zij loopt
In de verte kwettert een vogel
zijn tekst klinkt tot ver
en het lijkt voor haar het plot
van woorden die ze graag wil horen
maar wat dichterbij alleen maar stilte blijkt
De vogel heeft zijn mooie vleugels
boven de bomen uitgeslagen
en vliegt nu door het grauwe en grijs
Zij kijkt naar hem en zwaait
hem na met haar trieste blik
Haar regen maakt haar wangen nat
maar ze doet alsof
ze het verdriet niet langer voelt
ze loopt en doolt zonder te zoeken
Haar blik vertroebeld van het vocht
En daar ineens tussen de takken
verborgen tussen het natte dauw
vind zij zilveren draden
die gesponnen de route tonen
als sterren in de nacht
Zij pakt de draad en laat zich volgen
de weg die hij gesponnen heeft
en zelfs de vogel in de lucht
kan niet meer vertellen waar de
weg naar toe zal gaan…
…maar zodra de zon zal klimmen
en de wereld onderdompelt in zijn goud
zal de draad het licht weerkaatsen
en de wereld doen verblinden
als het puurste sieraad voor het hart…
Extra informatie
Bronvermelding
© Meesteres Moriah
