De kracht van aanraking – zoveel meer dan alleen contact

“De kracht van aanraking – zoveel meer dan alleen contact“ is voor BDSMforyou.nl  geschreven door Meesteres Moriah.

Soms hoef ik niets te zeggen. Alleen maar mijn hand zachtjes op iemands schouder leggen. Of een vingertop laten rusten op iemands huid. En er gebeurt íéts. Een zucht, een rilling, een rust, een geruststelling, of misschien zelfs een thuiskomen. Aanraking is zo basaal, dat we het bijna vergeten. We praten over communicatie, over veiligheid, over seksualiteit, maar zelden staan we echt stil bij wat aanraking doet. Terwijl het misschien wel de meest directe, meest dierlijke, meest helende vorm van contact is die we kennen.

Zeker binnen BDSM, waar het een extra laag krijgt. Een zweep is ook aanraking. Een touw, een cane, een dilator, een paddle. Maar vandaag wil ik het niet hebben over instrumenten. Vandaag wil ik het hebben over dat wat ertussen zit. De aanraking zelf. De magie van huid op huid.

Waarom het ons raakt

Het begint al in de eerste minuten van ons leven. Een baby die niet wordt aangeraakt, raakt in paniek. Letterlijk. Zonder aanraking daalt de hartslag, vertraagt de groei, neemt het stresshormoon toe. Aanraking is leven. Niet voor niets wordt er in couveuses huid-op-huidcontact aangemoedigd. Niet voor niets huilen baby’s minder hard bij een warme hand op hun borst.

Die behoefte verdwijnt niet. We leren alleen vaak om ermee te leven als die aanraking uitblijft. Maar ons lichaam vergeet nooit hoe troostend het kan zijn. Hoe geruststellend, liefdevol, misschien zelfs helend. Zelfs als we volwassen zijn, hebben we het nodig. Niet altijd als knuffel of aai. Soms als handdruk, of een onverwachte aanraking op je arm. Zomaar. Niet functioneel, maar menselijk.

Waarom een ander ons beter kan kriebelen dan wijzelf

Heb je het ooit geprobeerd? Jezelf zachtjes kriebelen? Het werkt niet. En dat is geen toeval. Ons brein filtert eigen aanrakingen uit. Het weet wat er komt, dus het triggert geen verrassing. Maar wanneer een ander je aanraakt, reageert je lijf anders. De zenuwen schieten aan. Je huid spant zich. Je adem verandert. Want: dit komt van buitenaf. Dit is contact. Verbinding. Overgave. Daarom is het fijn. Daarom doet het iets met je. En daarom maakt het in de basis niet uit wie je aanraakt, hoe en waarom.

Soorten aanraking

Aanraking kent zoveel vormen. Geen enkele is neutraal. Elke aanraking kent een eigen lading of impact. Hieronder een kleine opsomming van hoe divers aanraking kan zijn en wat het met je kan doen:

Functionele aanraking

Denk aan de kapper die je hoofd aanraakt, een arts die je onderzoekt, een fysiotherapeut die je been masseert, iemand die je even vasthoudt om je ergens overheen te helpen. Noodzakelijk, vaak neutraal. Maar zelfs hier kan de toon subtiel aanvoelen.

Verbindende aanraking

Een hand op je knie tijdens een gesprek. Iemand die je rug even aanraakt als je verdrietig bent. Warm, betrokken, zonder agenda. Deze bevestigt: “Ik ben hier.”

Troostende aanraking

Een omhelzing na verlies. Een arm om je heen als je instort. Zacht, stil en vaak zonder woorden. Puur aanwezig.

Seksuele aanraking

Hier zit verlangen. Zin. Lichaamsgericht contact dat opwinding oproept. Maar seksuele aanraking is ook kwetsbaar. Omdat het draait om toestemming, om veiligheid en afstemming.

Dominante aanraking

Denk aan de hand die je dwingend bij je kin pakt. De vingers die je nek controleren. De tik op je bil die zegt: “nu.” Deze zegt niet: “ik ben hier.” Maar: “jij bent van mij.”

Vernederende aanraking

Soms zacht, soms hard. Maar altijd met een boodschap: jij bent klein. Jij bent minder. En ja, ook dat kan binnen een beleving waardevol zijn, mits gewenst en afgesproken.

Afwezige aanraking

Wanneer iemand je aanraakt, maar je niet voelt. De hand is er, maar het contact ontbreekt. Iemand die afgeleid is. Onbewust. Die raakt je wel, maar verbindt niet. En dat voelt leeg.

Ongewenste aanraking

Geen uitleg nodig. Deze doet pijn. Laat littekens achter. Maakt dat mensen het later gaan vermijden. Omdat het dan niet meer staat voor veiligheid, maar voor dreiging.

Binnen BDSM

In mijn wereld speelt aanraking een hoofdrol. Maar het gaat verder dan het lijf. Ik laat mijn vingers bewust rusten, net even langer dan nodig. Het geeft vorm geeft aan mijn aanwezigheid. Als ik dit doe terwijl iemand in een bodybag ligt, geeft dit een gevoel van veiligheid. “Vlieg jij maar weg, ik waak over je“. Ik ben erg fysiek ingesteld, raak mensen altijd aan. Het is voor mij de ultieme vorm van verbinding.

Ik gebruik aanraking ook om te reguleren. Na pijn, bijvoorbeeld. Een harde klap – gevolgd door een zachte streling. Een pittige en pijnlijke beleving – gevolgd door het strelen van zijn haar. Aanraking sluit af, verbindt en heelt.

Waarom sommige mensen aanraking vermijden

Toch zijn er ook mensen die aanraking liever vermijden. Niet per se omdat ze het niet willen, maar omdat het te veel is. Omdat hun systeem overprikkeld raakt. Omdat hun lijf ooit geleerd heeft dat aanraking gevaar betekent. Omdat het herinneringen oproept. Of omdat het simpelweg onveilig voelt.

En dat verdient respect. Geen oordeel en ook geen forceren. Het vraagt om een andere weg vinden naar verbinding. Want aanraking hoeft niet altijd fysiek te zijn. Je kunt ook iemand innerlijk raken. Met woorden, met stilte of met erkenning. Soms is de grootste aanraking: iemand niet aanraken, maar er wél zijn.

De uitwerking van aanraking

Aanraking doet wat met je systeem. Het verlaagt stress. Verhoogt oxytocine (het ‘knuffelhormoon’). Vertraagt de hartslag. Bevordert het immuunsysteem. En nog belangrijker: het vertelt je lijf dat je oké bent. Dat je gezien wordt. Dat je veilig bent. Voor subs die diep gaan, is aanraking essentieel in de aftercare. Dat kan gewoon een hand zijn, of een arm. Maar net zo goed een dekentje. Het gaat om de “fysieke woorden”, die zeggen: “je bent niet alleen.”

Voor de Dominant geldt dat net zo. Ook ik heb aanraking nodig. Een knuffel na afloop, een hand op mijn hand, het kussen van mijn voeten, een hoofd op mijn schoot of tegen mijn knie. Een gebaar als voelbaar moment van erkenning.

Wetenschappelijk onderzoek

In 1940 voerde de Oostenrijks-Amerikaanse psychoanalyticus René Spitz een studie uit naar de effecten van emotionele en fysieke verwaarlozing bij baby’s in weeshuizen. In zijn observaties stelde hij vast dat baby’s die wel voeding en medische verzorging kregen, maar geen liefdevolle aanraking of aandacht, ernstige ontwikkelingsachterstanden vertoonden en sommigen zelfs overleden. ​

Daarnaast toonde de Amerikaanse psycholoog Harry Harlow in de jaren 1950 met zijn experimenten aan dat resusaapjes de voorkeur gaven aan een zachte, knuffelbare surrogaatmoeder zonder voeding boven een metalen moeder die wel voeding gaf. Dit benadrukte het belang van fysieke aanraking en comfort boven alleen fysieke verzorging.

Deze onderzoeken hebben bijgedragen aan het begrip dat affectie en aanraking belangrijk zijn voor de gezonde ontwikkeling van kinderen. Tegenwoordig wordt het belang van huid-op-huidcontact tussen ouders en pasgeborenen breed erkend en toegepast in de neonatale zorg. Studies tonen aan dat dit contact tal van voordelen heeft, zoals betere regulatie van temperatuur, ademhaling en hartslag bij de baby, evenals een versterkte ouder-kindbinding.

Klein steuntje in de rug nodig?

Heb jij een verlangen naar een BDSM beleving als Dominant of onderdanig en wil je hier op een normale (en vrijblijvende) manier over praten? Wellicht kan een live date met mij of (online/fysiek/telefonisch) coachgesprek, je hierin tegemoet komen. Of boek een informatieve, inspirerende, op maat samengestelde privé workshop voor de beginnende meesteres/meester, single sub of voor koppels.

Meer informatie

De kracht van de stilte, welke impact heeft het?
Het belang van nazorg
De geur van overgave – over geurbeleving binnen BDSM

Bronvermelding

Tekst: Meesteres Moriah
Fotografie: 123rf.com