De eerste keer bij een Meesteres – Femdom fantasie

“De eerste keer bij een Meesteres – Femdom fantasie“ is voor BDSMforyou.nl  geschreven door Meesteres Moriah.

Hij had het zo vaak uitgesteld. Jarenlang. Elke keer als hij bijna durfde, trok hij zich terug. Een mail geschreven maar nooit verstuurd. Een profiel aangemaakt maar snel weer verwijderd. Verlangen, ja, dat was er altijd geweest. Maar doen? Echt gaan? Dat had hij niet gekund. Tot nu. Nu stond hij daar. Voor de eerste keer. Aan het eind van het pad, voor de zwarte deur, met zijn handen trillend in zijn jaszakken. De avondlucht was fris. Of was het zijn zenuwen die hem deden rillen?

Stipt op tijd

De instructies waren helder. Stipt op tijd. Niet aanbellen voor 19:00. Geschoren. Schone voeten. Fris gedoucht. Het was 18:59. Hij wachtte. Wachtte nog één minuut. Het voelde als een eeuwigheid.

Toen – eindelijk – tilde hij zijn hand op en drukte op de bel. Het geluid klonk als een vonk in zijn lijf. En daarna… stilte. Even dacht hij dat hij zich zou omdraaien en wegrennen. Maar voor hij die kans kreeg, ging de deur open. Zij stond daar. Zwijgend. Strak. Elegant. Niet overdreven. Niet opgemaakt als karikatuur. Maar precies zoals hij Haar zich had voorgesteld. Nee… mooier.

“Kom binnen.”

Haar stem was warm. Niet hard. Geen geschreeuw. Geen ‘op je knieën’. Gewoon. Warm. En dat was misschien nog het meest ontregelende van alles. Hij stapte over de drempel. Het rook naar wierook. Naar leer. Naar iets ongrijpbaars. Zijn hart bonsde. Haar blik ving hem. En hij wist: nu is er geen weg terug.

De ontvangst

Ze liet hem zijn jas ophangen. Met een kalme vanzelfsprekendheid. Alsof dit niets bijzonders was. Maar voor hem… voor hem voelde het als een overgangsritueel. “Ik ga je niet meteen vastleggen,” zei ze, “en ik ga je ook nog niet slaan. Eerst gaan we praten.” Dat had hij niet verwacht. Maar het stelde hem gerust. Ze vroeg hem te zitten. Schoenen uit. Glazen water tussen hen in.

“Waarom ben je hier?”
“Wat heb je nodig?”
“Waar ben je bang voor?”
“Wat hoop je stiekem?”

De vragen sneden zacht, maar diep. Hij praatte. Hakkelend eerst, dan vloeiender. Over zijn verlangen. Over zijn schaamte. Zijn eenzaamheid. Zijn vurige fantasieën. Ze luisterde. Zonder oordeel. Zonder haast. Ze raakte hem nog niet aan. En toch voelde hij zich al aangeraakt.

De eerste aanraking

Na een tijd – hoe lang wist hij niet – vroeg ze: “Wil je verder?” Hij knikte. “Dan wil ik dat je je uitkleedt tot op je onderbroek. Niet als opdracht. Maar als keuze. Om jezelf te tonen.” Hij deed het. Zijn vingers trilden. Hij voelde zich naakt, maar niet bekeken. Ze liep om hem heen. Keek. Keurde niets af. Ze wees naar een zachte leren mat. “Kruip daarheen.”

Hij voelde zich raar, maar ook… goed. Klein. Echt. En toen, voor het eerst, raakte ze hem aan. Een hand op zijn schouder. Haar vingers gleden over zijn rug, zijn nek, zijn hoofd. Niet om hem op te winden. Maar om hem te voelen. Ze fluisterde: “Je bent veilig.”

Een intense dans van zijn

Wat volgde was geen marteling. Geen brute kracht. Maar een dans. Ze gebruikte een blinddoek. Een verenpluim. Een zachte flogger. Ze tikte met een rietje. Niet hard. Maar precies. Ze kneep in zijn tepels. Streelde zijn dijen. Liet hem voelen hoe het is om niets te bepalen. Ze fluisterde instructies. Soms kort. Soms ondeugend. “Ik wil dat je mijn stem opslaat.”
“Stel je voor dat je een object wordt.” “Niets meer, niets minder.”

Hij verloor de tijd.
Hij verloor zichzelf.

Op een gegeven moment voelde hij dat hij begon te huilen. Zacht. Tranen van spanning, opluchting, verwarring. Ze zei niets. Legde haar hand op zijn rug. Gewoon. Aanwezig. Als baken. Toen vroeg ze: “Zou je willen komen?”

Hij schrok. Had niet gedacht dat dat zou gebeuren. Maar ja – hij wilde. En zij gaf het hem. Niet met haar hand, maar met haar stem. Haar toestemming. Haar aanwezigheid. Hij kwam. Diep. Stil. Als een loslaten van alles.

Versuft en dankbaar

Na afloop liet ze hem rusten. Dekentje. Water. Een zachte doek. Toen hij zijn ogen opendeed, glimlachte ze. Niet met spot. Maar met warmte. “Het was je eerste keer. En je hebt iets groots gedaan,” zei ze. Hij knikte. Versuft. Dankbaar. Vol.

Ze hielp hem opstaan. Liet hem douchen. Hij droogde zich af. En toen, net toen hij dacht dat hij ging vertrekken,
zei ze: “Ik wil je nog iets laten zien.” Ze liep voor hem uit naar een andere kamer. De deur ging open. Binnen: zacht licht. Kaarsen. En op een bank lag een vrouw. Ook in lingerie. Ook geblinddoekt.

Ze sprak niet. Maar haar aanwezigheid was voelbaar. “Zij is net als jij,” zei de Meesteres. “En weet je wat ze nodig heeft? Iemand die met haar deelt wat hij vandaag geleerd heeft. Rust. Aandacht. Geduld.” Hij keek haar aan.

“Durf jij dat?”
Hij aarzelde. Maar iets in hem zei: ja.

Verbinding

Die avond veranderde alles. Hij dacht dat het alleen om hem zou gaan. Maar het ging om verbinding. Om geven én ontvangen. Om het doorgeven van wat je ontvangen hebt. De Meesteres liet hem begeleiden. Onder haar toezicht, haar wakende oog. En met fluisterende instructies. Hij leerde aanraken zoals zij had aangeraakt. Niet om te nemen. Maar om te geven.

En de vrouw op de bank begon te ademen. Zacht. Ontspannen. Trillend. De Meesteres glimlachte. “Je dacht dat je alleen kwam om te leren buigen. Maar je kwam ook om te leren dragen.”

Hersteld en geopend

Toen hij wegging, voelde hij zich anders. Niet gebroken. Niet gebruikt. Maar hersteld. Geopend. Ingebed in iets groters dan zijn eigen verlangen. Ze gaf hem geen nummer. Geen vaste afspraak. Alleen één zin fluisterde ze in zijn oor:

“Kom terug als je weer klaar bent om te geven.”

Hij knikte.
En hij wist:
Hij zal terugkomen.

Klein steuntje in de rug nodig?

Heb jij een verlangen naar een BDSM beleving als Dominant of onderdanig en wil je hier op een normale (en vrijblijvende) manier over praten? Wellicht kan een live date met mij of (online/fysiek/telefonisch) coachgesprek, je hierin tegemoet komen. Of boek een informatieve, inspirerende, op maat samengestelde privé workshop voor de beginnende meesteres/meester, single sub of voor koppels.

Meer informatie

Femdomsprookje: Meesteressen huilen niet

Bronvermelding

Tekst: Meesteres Moriah
Fotografie: 123rf.com