Uit het dagboek van… Meesteres Moriah: Smerig varken

9 april 2018 Mrs Moriah

Op diverse BDSM-sites, wordt regelmatig een discussie gevoerd over de termen sub of slaaf. Voor sommigen zit er een verschil in, voor anderen niet. Natuurlijk beleeft iedereen BDSM op zijn eigen manier en als jij belang of waarde hecht aan het gebruik van bepaalde woorden (omdat je het geil vindt, graag protocollair wil spelen, of vindt dat het zo hoort), is dat natuurlijk helemaal prima. Ik doe dat zelf niet, maar ik gun wel ieder zijn eigen mening dus ik ga daar zeker niet over in discussie. Voor mij is mijn sub over het algemeen gewoon een smerig varken.

Lelijk smerig varken

De ene keer noem ik mijn sub ‘sub’ en de andere keer noem ik hem ‘slaaf’. Of slet. Of lelijk smerig varken. Of pissebed. Of wat maar in mijn hoofd opkomt. Zijn overgave verandert er niet mee. Onze gezamenlijke beleving trouwens ook niet. Althans, niet de intensiteit, wel de handelingen die ik bij hem verricht. Als ik hem ‘smerige slet’ noem, doe ik vaak andere dingen bij hem dan wanneer ik hem vies, vet, varken noem. Een slet smeer ik niet in met modder, een varken wel maar die laat ik weer niet op high heels paraderen. Een varken wordt door mij ook niet anaal getraind. Want wie zou er in hemelsnaam zo’n smerig zwijn willen neuken? Hij krijgt hooguit een krulstaart in zijn kont. Kan hij er leuk mee kwispelen.

Geen woorden maar daden

Voor mij zit de intensiteit van de beleving in daden, niet in woorden. Mijn sub hoeft mij echt geen Meesteres (dat vind ik sowieso een commerciële benaming) te noemen, of Mevrouw of Domina. Tijdens Femdomparty’s mag hij mij en de rest van de aanwezige Dames aanspreken met Lady. Lady’s zijn we immers allemaal. Maar verder ben ik voor hem gewoon ‘liefste’. Als in: ‘Genade Liefste’, ‘Dank je wel, Liefste’, ‘Aaaaaaaaaauuuuuwwwwwwww, het doet pijn! ……… Liefste.’