Geen ontsnapping uit het vogelkooitje

“Geen ontsnapping uit het vogelkooitje“ is voor BDSMforyou.nl  geschreven door sub jetje, privé sub van Meesteres Moriah.

Vogelkooitje’. Dat is het koosnaampje dat mijn vrouw aan ‘mijn’ CB heeft gegeven. Het woord ‘mijn’ staat tussen aanhalingstekens. Want hoe prachtig de CB ook is, er zit helemaal niets van mij bij. Niet de CB zelf, niet het slotje of de sleuteltjes en al helemaal niet de ‘ inhoud’. Maar wat gebeurt er met mij, fysiek maar vooral mentaal, als ik de CB draag, dag in, dag uit? Hoe ben ik ertoe gekomen om ‘m te gaan dragen? Is het gemakkelijk vol te houden? Wat voel je en wat gaat er gedurende de dag door je heen? En is het zielig voor een subje? Een kijkje in het hoofd van de sub.

Geen ontsnapping uit het vogelkooitje

De verrassing

Het is inmiddels ruim een half jaar geleden dat mijn D, nadat we samen weer een onvergetelijke beleving hadden, opeens een doosje op de bondagebank legde en opmerkte: ‘Dit is voor jou, in wil dat je ‘m straks omdoet en gaat dragen’. ‘Nee, nee!’ schoot het direct door mijn hoofd, want het kon maar één ding zijn: een CB. We hadden het er zijdelings weleens over gehad maar meestal vond ik wel een manier om het gesprek snel een andere wending te geven, hopende dat mijn D dit onderwerp voor eens en altijd zou vergeten. Niet dus. Nu lag het doosje daar, smachtend om geopend te worden.

Toen ik weer bij mijn positieven gekomen was en het doosje opende, zag ik een siliconen CB bestaande uit allerlei onderdelen: gelukkig was haar sub Schlemieltje zo behulpzaam mij te helpen om de CB in elkaar te sleutelen en, voordat ik het wist, zat hij om mijn pik die daar direct op reageerde, goeie genade zeg! De lach op het gezicht van mijn D zal ik nooit vergeten, waarschijnlijk dacht ze: ‘Zo, de eerste stap is gezet, precies zoals ik het wil hebben’.

Alle begin is moeilijk

Ik had vooraf geen idee wat het daadwerkelijk dragen van een CB met mij zou doen: ik had wel een vermoeden (of beter gezegd een stiekeme wens) hoe het zou zijn maar ook hier verschillen praktijk en theorie behoorlijk. Overdag, met voldoende afleiding, ging het dragen prima; ’s nachts, kwam mijn kleine vriend vaak even tot leven en vocht zich een weg naar buiten. Wonder boven wonder lukte hem dit meestal met als gevolg dat ik ’s nachts de CB weer moest ‘demonteren’ om hem vervolgens weer in elkaar te zetten.

Stap voor stap ging het steeds beter en raakte ik gewend aan het continue dragen van de siliconen CB; het probleem van de Houdini-act die mijn pik ’s nachts regelmatig deed, bleef mij echter parten spelen. Het lukte mij niet mijn vriendje te ‘temmen’ en toen ik dat wederom aangaf bij mijn D wist zij er wel raad mee: het werd hoog tijd dat er een adequate oplossing kwam.    

Een stap verder

‘Ik wil dat je deze stoere CB besteld’. Ik kijk naar de afbeelding en zie daar een indrukwekkende, solide metalen CB, compleet voorzien van een slotje. Slik….. Maar goed, zij is mijn D en dus onderneem ik direct actie met als gevolg dat de CB binnen enkele dagen geleverd wordt. Natuurlijk moet ik de CB in Haar aanwezigheid omdoen waarna Zij triomfantelijk het slotje plaatst: ‘Zo, die zit op zijn plek. En nog iets: iedere keer als je de CB wilt verwijderen, vraag je mij om toestemming, is dat duidelijk’? Zonder aarzelen antwoord ik ‘Ja, Mevrouw’. Diep ik mijn hart kan en wil ik niet anders.

Drie maanden later

In het begin moest ik wennen aan de nieuwe kooi: bij opwinding deed hij precies datgene wat hij moest doen n.l. ervoor zorgen dat alles zo snel mogelijk weer in de ‘slaapstand’ kwam. Ja, dat is makkelijker gezegd dat gedaan. En toch, het ging steeds beter: af en toe zat er een velletje bekneld en appte ik mijn D of hij even af mocht: even kon mijn kleine en trouwe vriend dan van zijn vrijheid genieten. Wel viel mij op dat het veelal een klein, zielig ‘vriendje’ is als hij uit de CB tevoorschijn komt: het lijkt wel alsof hij krimpt.

Hmmm, daarover moet ik toch maar eens in gesprek met mijn D want dat kan natuurlijk niet de bedoeling zijn (of toch wel??).  Ik draag de CB nu 24/7, eigenlijk zonder problemen. Het vragen van toestemming (b.v. voor een ‘schrobbeurt’ zoals mij D het noemt) is nog steeds van kracht en doe ik heel trouw. Fietsen met de CB gaat goed alhoewel dat in het begin erg wennen was, bij het sporten mag hij af, lief toch?

Zielig of toch niet?

Is het (moeten) dragen van een CB zielig voor een subje of toch niet? Persoonlijk ervaar ik dit niet zo, ik zie het meer als een uiting van een prachtig verbond met mijn D; het helpt mij de focus op Haar te houden. Heb ik dan nooit ‘medelijden’ met mijzelf over het gemis van een erectie of het kunnen betasten van alles wat daar beneden zit? Nee, eigenlijk niet: wat is ervoor terugkrijg, is veel en veel mooier en waardevoller dan het kortstondige plezier van seksuele opwinding.

Daarnaast vertrouw ik mijn D volledig: zo heb ik, kort nadat ik Haar leerde kennen, de volgende regel moeten schrijven: ‘Zij bepaalt wat goed voor mij is, niet ik, want Zij kent mij beter dan ik mijzelf ken‘. Voor mij dus geen discussie over zielig of niet: ik heb duidelijkheid, discipline en regels nodig en die geeft Zij mij. Altijd en overal.

Mentaal

Had ik een wens om een CB te gaan dragen voor mijn D? Ja. Heb ik dit voorgesteld of gevraagd aan Haar? Nee. Wij wisten allebei, zonder dat wij erover gesproken hadden, dat er een moment zou komen dat Zij wilde dat ik ‘m ging dragen, voor Haar. En allebei wisten wij dat ik dat zonder tegenspraak zou gaan doen. En dus geschiedde. Hoe lang ik de CB moet dragen, weet alleen mijn D: voor mij is het antwoord op deze vraag niet belangrijk. Misschien een paar weken, misschien een paar maanden, wellicht veel langer…. Er is maar één persoon op deze wereld die dat weet en dat is mijn D. 

Voordat ik de 1e CB omdeed, heb ik er bewust over nagedacht: wat het met mij zou doen, wat ik zou voelen, wat het mij zou brengen etc. Daarover heb ik uitvoerig geschreven in ‘Mijn Boekje’, een logboek dat mijn D regelmatig met zeer grote interesse leest. En wat blijkt? Ik ken mijzelf aardig goed want alles wat ik toen beschreven had, is waarheid geworden. En nog veel meer.

Rust en controle

Van (de meeste) mannen is bekend dat er regelmatig sprake is van ‘enige’ opwinding, ik ben geen uitzondering op die regel. De CB helpt mij (noodgedwongen en soms pijnlijk) om de rust te bewaren over mijn pik zodat hij geen eigen leventje gaat leiden op willekeurige momenten, zowel overdag als ’s nachts. Deze rust merk ik in mijn hoofd en voel ik in mijn hele lijf: het is een soort serene rust die te vergelijken is met ‘thuiskomen’, je weet wel, dat warme en fijne gevoel waarbij je helemaal jezelf kunt en mag zijn. Je hoeft niets, en zeker niet te bewijzen dat je die stoere man bent met een stijve pik: de kracht schuilt ‘m in de rust.

Overgave

Vanaf het moment dat de eerste CB op slot ging, voelde ik het in iedere vezel: door die symbolische handeling gaf ik mijzelf over en laat ik mij leiden door mijn D. Dat klinkt dramatischer dan het is maar tot dit moment ervaar ik de ongelooflijke magie van overgave: ik ben van Haar en dat geldt zeker voor mijn pik die zij volledig beheer(s)t.

Ik ben inmiddels zo gewend aan het dragen van mijn CB dat ik er veelal niet eens meer bij stilsta: en als ik ‘m wel opmerk (b.v. omdat hij toch even in de weg zit), dan vind ik het fijn om eraan herinnerd te worden dat hij er niet voor niets zit: met het dragen bewijs ik onvoorwaardelijke trouw en overgave aan mijn D.

Trots en verbinding

Ik draag mijn CB met trots en zo voel ik mij ook, dag en nacht. Het is een tastbaar teken van een heel bijzondere, intieme verbinding met mijn D, evenals het sleuteltje dat Zij sinds kort om Haar nek draagt. Als ik Haar zie met die halsketting met sleuteltje dan lach ik inwendig om die bijzondere verbinding tussen ons beiden.

Vanmorgen gaf ik mijn vrouw een zoen voordat ik naar mijn werk ging. Zij vroeg mij: ‘Heb je je vogelkooitje om?’ We lachten naar elkaar. 

sub Jetje

Klein steuntje in de rug nodig?

Heb jij een verlangen naar een BDSM beleving als Dominant of onderdanig en wil je hier op een normale (en vrijblijvende) manier over praten? Wellicht kan een live date met mij of (online/fysiek/telefonisch) coachgesprek, je hierin tegemoet komen. Of boek een informatieve, inspirerende, op maat samengestelde privé workshop voor de beginnende meesteres/meestersingle sub of voor koppels.

Meesteres Moriah

Extra informatie

De intensiteit en diepere lagen van Cuckolding
Cuckold en/of TPE contract
Dubbel gebruikt door mijn cuckoldress
Wat is een keyholder
De kuisheidsgordel, waar ga je voor kiezen?
Wat is kuisheid? En hoe spannend kan het zijn?

Bronvermelding

Tekst: sub Jetje
Fotografie: 123rf.com

BDSMforyou lijn