Het verschil tussen vrouwelijke en mannelijke dominantie

“Het verschil tussen vrouwelijke en mannelijke dominantie” is voor BDSMforyou.nl  geschreven door Meesteres Moriah.

Laten we eerlijk zijn: dominantie is geen uniseks concept. Net als liefde, woede of verdriet kleurt het zich vaak naar de persoon die het draagt. En hoewel we binnen BDSM allemaal met macht en overgave spelen, zijn er duidelijk andere accenten te zien wanneer een man de Dominant is, of wanneer een vrouw die rol op zich neemt. Dat betekent niet dat het één beter is dan het ander, het is gewoon anders. Maar wel leuk om een keer te belichten. Want waar zitten dan die verschillen?

De bron van de macht

Veel vrouwelijke Meesteressen ervaren hun dominantie als iets dat van binnenuit komt. Het zit in hun vezels, niet als iets dat ze doen, maar als iets dat ze zíjn. Het heeft vaak een verzorgende, voelende laag – zelfs als het streng of (ogenschijnlijk) hard is. Bij mannelijke dominanten lijkt de dominantie vaker gekoppeld aan daadkracht, controle en seksuele expressie. Dat is een verschil in benadering. De één regeert vanuit verbinding, de ander vanuit richting. Beide kunnen krachtig zijn, maar het voelt anders aan.

Seksualiteit als drager of als bijzaak

Binnen mannelijke dominantie speelt seks vaak een hoofdrol. Niet altijd, maar wel opvallend vaak. Penetratie, orgasme controle en/of orale dienstbaarheid zitten vaak verweven in het spel. Bij vrouwelijke dominantie zien we veel vaker dat de seksuele component uitgesteld of zelfs volledig losgelaten wordt. De controle zít hem niet per se in het orgasme, maar in de sfeer, de energie en de aandacht. De focus ligt vaker op beleving dan op bevrediging.

Sadisme – wie gaat verder?

Dat is een interessante vraag. En het antwoord is niet zwart-wit. Wat ik wel zie – en hoor van anderen – is dat vrouwelijke sadisten vaak subtieler en doordachter zijn. Ze kunnen eindeloos spelen met ritme, opbouw en spanning en een slag komt niet zomaar uit de lucht vallen. Mannelijke sadisten lijken soms directer. Sneller naar het doel. Waar vrouwen bouwen, breken mannen soms sneller.

Empathie als kompas

Hier zie ik vaak het meest opvallende verschil. Vrouwen zijn – over het algemeen – meer afgestemd op gevoel. Op non-verbale signalen. Op de kleine verandering in ademhaling. Dat maakt dat vrouwelijke dominantie vaak sterk verweven is met empathie. Het gaat niet alleen om wat zíj willen, maar ook om wat de ander op dat moment kan dragen. Dat wil niet zeggen dat vrouwelijke Meesteressen ‘liever’ zijn – integendeel – maar ze zijn vaak fijner afgesteld op nuance. Mannelijke dominantie kan daardoor soms meer als rechtlijnig of rationeel aanvoelen. Doelgericht, functioneel en soms: iets minder afgestemd.

Intimiteit versus structuur

Vrouwen weven hun dominantie vaak door in allerlei kleine dingen. Hoe hij zijn kopje koffie zet, zich aankleedt of haar aanspreekt. Het zit in de kleine rituelen, zowel in de blik als in het zwijgen. Het is intiem, maar niet per se seksueel. Mannen gebruiken vaker duidelijke kaders: deze taak, dit bevel, die straf. Er zit structuur in. Begrensdheid. Het is overzichtelijk. En voor sommige subs juist daardoor heerlijk veilig. Maar de zachtere, diffuus vloeiende kracht van een vrouwelijke Dominant kan juist ontregelend intens zijn.

Het spel met ego

Een mannelijk Dominant gebruikt zijn ego soms als instrument: hij straalt uit, neemt ruimte, heeft een zekere trots. En dat werkt – voor de juiste sub. Bij vrouwen zie ik juist vaak het tegenovergestelde: hun kracht komt níet vanuit ego, maar ondanks hun ego. Ze hoeven zich niet te bewijzen. Ze zijn gewoon. En dat ‘gewoon zijn’ ís al indrukwekkend. Juist doordat het niet schreeuwt, maar ademt.

De diepte in

Waar mannelijke dominantie soms meer naar buiten gericht is (zichtbaar, voelbaar, tastbaar), is vrouwelijke dominantie vaker naar binnen gekeerd. Het gaat over innerlijke processen, over psychologische ontwikkeling, over stiltes en schaduwkanten. Dat maakt dat vrouwelijke dominantie niet altijd ‘spectaculair’ oogt – maar ondertussen voel je het tot in je botten. De intensiteit zit niet in het decibel, maar in de resonantie.

De valkuilen

Iedere stijl heeft valkuilen. Bij mannelijke dominantie kan het doorschieten in rigiditeit of machtsvertoon. Bij vrouwelijke dominantie ligt het gevaar in emotionele uitputting of over-verantwoordelijkheid. De één kan te veel ‘pakken’, de ander te veel ‘dragen’. Daarom is het zo belangrijk om bewust te blijven. Te blijven voelen: wat klopt nog voor mij? Wat is van mij, en wat draag ik voor een ander?

Overeenkomsten die raken

En dan zijn er natuurlijk ook overeenkomsten. De liefde voor het spel. De schoonheid van overgave. Het verlangen naar verbinding, naar echte intimiteit, naar dat wat voorbij woorden gaat. Dominantie – of die nu mannelijk of vrouwelijk is – vraagt moed, bewustzijn en zachtmoedige kracht. Maar ook een open hart, daadkracht en verantwoordelijkheid. Daarin raken we elkaar allemaal. Want uiteindelijk gaat het niet om geslacht of stijl. Het gaat om oprechtheid, contact en om het verschil tussen iets dóen, of iets zíjn.

Disclaimer

Deze blog is geen oordeel, geen richtlijn en ook geen strijd tussen de seksen. Het is een uitnodiging om te voelen waar jij staat en wat bij jou past. Om ruimte te geven aan je eigen invulling…

Dus ja… er zijn al-tijd uitzonderingen. En dat is he-le-maal prima!

Klein steuntje in de rug nodig?

Heb jij een verlangen naar een BDSM beleving als Dominant of onderdanig en wil je hier op een normale (en vrijblijvende) manier over praten? Wellicht kan een live date met mij of (online/fysiek/telefonisch) coachgesprek, je hierin tegemoet komen. Of boek een informatieve, inspirerende, op maat samengestelde privé workshop voor de beginnende meesteres/meester, single sub of voor koppels.

Meer informatie

Meesteressen huilen niet: een Femdom sprookje
Waar eindigt de Meesteres en begint de psycholoog?
Mythen en misverstanden over Femdom

Bronvermelding

Tekst: Meesteres Moriah
Fotografie: 123rf.com