De XO party in Zwinderen
Enige tijd geleden belde Meesteres Moriah mij op dat we naar de XO party zouden gaan in Zwinderen. Ik dacht dat ik daar nog nooit van gehoord had, maar tijdens de heenreis bleek dat ik daar echt jarenlang ben langsgereden vanuit Drenthe naar de woning van Meesteres Moriah.
Schlemieltje reed ons naar de party toe. Terwijl ik dit schrijf dacht ik wellicht staat XO ergens voor. Ik kon er twee dingen bij bedenken namelijk het Andreaskruis en de O-ring. Het was echter iets anders, het betekent een kus en een knuffel.
Krijsende katten?
Daar aangekomen was er voldoende parkeerplaats om de auto te parkeren, toen we uitstapten hoorden we een hoop gekrijs. Wat dat nou weer was? Krijsende katten? Kakelende kippen? Kierende kinderen? Maar daarover later meer.
Er stond al een flinke rij, en we werden welkom geheten door een gastdame, die onze reserveringskaarten controleerden. Na betaling konden we op zoek naar onze kluisjes. Naar mijn idee waren er voldoende kluisjes en de kleedruimte was prima in orde. Natuurlijk moest ik nog even langs het toilet, die er ook keurig uitzag. Er was voldoende toiletpapier, zeep voor de handen en papieren handdoekjes.
Omkleden
Na het toiletbezoek ging ik me snel omkleden in mijn slavinnen outfit die zorgvuldig door Meesteres Moriah was samengesteld. Schlemieltje ging als hond. Ik moet me dan altijd zo inhouden om niet gaan miauwen. Het staat hem trouwens goed hoor, want hij is absoluut een stoere hond, niet zo’n keffertje. Eenmaal omgekleed liepen we met elkaar naar buiten. Wiebelend op mijn hoge hakken, want die draag ik niet zo heel vaak. Ik voel me dan net een circus artiest met elastieken benen. Gelukkig mocht ik onze prachtige Meesteres Moriah vasthouden terwijl we de tuin inliepen.
Wow, wat een ruimte. Zij dirigeerde ons direct naar een mooie plek alwaar de hond moest blijven wachten. Hij mocht de zwepen aangeven terwijl ik mijn schaarse kledij moest uit trekken (en gelukkig mijn laarzen ook) tot ik publiekelijk volledig naakt stond. Ze begon te glimlachen en begon eerst met een paar floggers mijn huid op te warmen, maar al snel kwam het grovere geschut. Ze bleef glimlachen terwijl ze Haar zwepen op mijn lichaam liet neerkomen. Of eigenlijk om mijn lijf heen slingerde. Haar mooie, lange, prachtige zwepen die mooie afdrukken op mijn lijf achterlieten. Ze bleef zwepen, de ene zweep na de andere. Waaronder haar drie vriendinnen: “Bull, Signal en Snake” waar blijkbaar recentelijk een vierde vriendin aan is toegevoegd, Scorpio. Ik heb supermooie marks op mijn lijf waar ik trots op ben, tijdens het slaan bleef ik Haar aankijken omdat ik door Haar glimlach weet (en voel) dat ik het voor Haar doe. Omdat Zij er blij van wordt.
Niet zo stabiel
Schlemieltje moest er daarna aan geloven. Meesteres Moriah zette hem aan het Andreaskruis die in de party tent stond. Helaas was dit kruis niet zo stabiel dat Zij niet voluit kon gaan. Had schlemieltje even mazzel. Het andere Andreaskruis bleek ook niet stabiel te staan. Daarna was het tijd om te gaan eten, althans dat dachten we, maar er stond een superlange rij. Dus het werd een poosje wachten. Daarna werden de buikjes gevuld en gingen we na het eten weer naar buiten.
Dansend in de party tent
Blijkbaar had Zij nog iets in petto voor schlemieltje waardoor hij op een gegeven moment dansend in de party tent stond. Ik kon het niet laten om te lachen. En Zij gelukkig ook. Het is fijn als je zo met zijn allen kunt lachen. Serieus doen kan altijd nog.
Er waren diverse demonstraties waaronder trampling. Erg interessant om naar te luisteren en te kijken. Meesteres Moriah is daar ook van, zij hoort graag extra tips en tricks want zoals Zij altijd zegt: “Een mens is nooit uitgeleerd want het kan altijd beter”. Op enig moment kreeg Schlemieltje de opdracht van Meesteres Moriah om zich aan te melden voor de tramplingexperience. En daar lag hij ineens op de gymbrug, onder de voeten van een andere meesteres. Uiteraard onder nauw toezicht van Meesteres Moriah. Zowel met blote voeten als met schoenen is zij over hem heen gelopen. Complimenten voor Schlemiel! Ik zag zelfs onze Meesteres trots naar hem kijken…
Terug naar mijn review over de party
Het is een mooie locatie. Het mooie weer, waardoor we naar buiten konden, heeft absoluut bijgedragen aan de feestvreugde. Hierdoor was het binnen wat rustiger. Toch was het ook daar gezellig druk, maar doordat de groep verdeeld was over buiten en binnen, was het niet té druk. Er is zowel boven als beneden speelplezier. Doordat we ons beneden zo goed hebben vermaakt, zijn we niet meer boven geweest.
Overigens bleken de krijsende katten, papagaaien te zijn. Die hadden hun verblijf achterin de tuin. En een herrie dat die beesten konden maken… Het eten was okay, maar het lange wachten was lastig. Vooral na een speelmoment ben je toe aan wat eten. Misschien is het een tip om met tijdsloten te werken, zoals ze dat bijvoorbeeld doen bij Ultimated Dreams (Beek en Donk). Op die manier voorkom je lange wachtrijen.
De sfeer was erg gezellig en de bar goed toegankelijk. Al met al vond ik het gezellig, uiteraard omdat ik met mijn Meesteres op stap was en mijn broertje schlemieltje. Eenmaal thuis… viel ik als een blok in slaap.
slavin anne
Meer informatie
Review Manita on Tour – 4e editie PartyPlayers
Bronvermelding
Tekst: slavin anne