Wat zeggen recente onderzoeken over BDSM en identiteit?

“Wat zeggen recente onderzoeken over BDSM en identiteit?” is voor BDSMforyou.nl  geschreven door Meesteres Moriah.

Veel mensen denken bij BDSM nog altijd aan een verzameling handelingen die je al dan niet toepast in de slaapkamer. Een spelletje. Een techniek. Een fetisj die je aan of uit kunt zetten afhankelijk van de situatie. Maar wie dieper kijkt, ziet een heel ander beeld naar voren komen: voor een aanzienlijk deel van de mensen is BDSM geen incidentele praktijk, maar een wezenlijk onderdeel van wie zij zijn. Niet iets wat je doet, maar iets wat in je leeft.

De wetenschap begint dat de laatste jaren steeds beter te begrijpen, nu onderzoekers eindelijk de stap zetten om BDSM niet meer te benaderen als iets afwijkends of gevaarlijks, maar als een menselijke vorm van verlangen, verbinding, identiteit en soms zelfs heling. In deze blog neem ik je mee door recente onderzoeken die precies dat laten zien. Want zolang de wereld blijft geloven dat BDSM vooral draait om pijn, macht of een spelletje, zullen we mensen blijven missen die zichzelf hierin herkennen en zich daarin eindelijk kunnen ontspannen. Identiteit vraagt namelijk om erkenning, en erkenning vraagt om kennis.

Diepere laag in persoonlijkheid

Onderzoekers aan universiteiten wereldwijd zien steeds vaker hetzelfde patroon: veel BDSM’ers omschrijven hun voorkeur niet als een techniek, maar als een diepgevoelde laag in hun persoonlijkheid. In een studie van Veronica Kim en collega’s (Journal of Positive Sexuality, 2025) wordt dit treffend zichtbaar. De deelnemers omschrijven BDSM als een vorm van persoonlijke groei, emotionele regulatie, zingeving en authenticiteit. Niet iets wat uitsluitend binnen een sessie plaatsvindt, maar iets dat doorwerkt in hoe je communiceert, hoe je liefhebt en hoe je in relaties staat.

Voor sommigen was BDSM zelfs de sleutel tot zelfacceptatie. De onderzoekers benadrukken dat BDSM niet los gezien kan worden van de sociale context. Schaamte, angst voor afwijzing, verborgenheid en stigma kleuren de manier waarop BDSM’ers hun identiteit vormgeven. Waar zij wél veiligheid en acceptatie ervaren, rapporteren zij meer welzijn, meer stabiliteit in relaties en een diepere vorm van zelfvertrouwen.

Wat je doet, wie je bent en waar je steeds naar terugkeert

Die nadruk op identiteit verschijnt in meer onderzoek. In “The Structure of Kink Identity” (Vivid, Lev en Sprott, 2020) wordt onderscheid gemaakt tussen drie niveaus: wat je doet, wie je bent en waar je steeds naar terugkeert. Ze beschrijven hoe kink voor veel mensen verweven raakt met waarden als eerlijkheid, gelijkwaardigheid, zorg, spanning en macht. Niet omdat je dat ooit hebt aangeleerd, maar omdat het voelt als de manier waarop jouw lichaam en geest het meest ontspannen, het meest open en het meest waarachtig functioneren.

De auteurs laten zien dat mensen die zichzelf als Dominant of submissive identificeren, dat vaak doen omdat dat hun innerlijke structuur weerspiegelt. Niet omdat iemand hen dat ooit heeft aangepraat, maar omdat het hun diepste laag raakt. De onderzoekers pleiten er daarom voor dat BDSM niet langer uitsluitend als praktijk wordt gezien, maar ook als mogelijke identiteitsdimensie.

Seksuele oriëntatie

Sommige onderzoeken gaan nog verder en spreken over een mogelijke oriëntatie. Zo werd recent de “Kink Orientation Scale” ontwikkeld, een meetinstrument dat onderzoekt of BDSM voor sommige mensen functioneert zoals seksuele oriëntatie dat doet: iets stabiels, terugkerends, niet aangeleerd en niet zomaar te veranderen. De voorlopige conclusies laten zien dat een aanzienlijk deel van de BDSM’ers dit inderdaad zo ervaart. Dat wordt ondersteund door ervaringen uit kwalitatieve studies, zoals het onderzoek van Santos (2025) onder Portugese heteroseksuele mannen die zichzelf als submissive identificeren.

Zij beschrijven hun submissie als een natuurlijke, emotionele staat, geen rolspel of fantasie. De term “thuiskomen in jezelf” komt opvallend vaak terug. Een van de mannen legt uit dat hij jarenlang dacht dat hij kapot was, totdat hij een relatie kreeg waarin hij zijn submissie mocht beleven. Pas toen vielen de puzzelstukken op hun plek. Hij werd geen ander mens, hij werd eindelijk zichzelf.

Thuiskomen

Dat gevoel van thuiskomen wordt in veel onderzoeken herkend. De grote Kink & Flourishing-studie van TASHRA laat zien dat BDSM niet alleen voorkomt bij mensen zonder trauma, maar juist ook bij mensen die door hun BDSM-beleving meer veerkracht, stabiliteit en zelfredzaamheid ontwikkelen. Kink wordt daar beschreven als een vorm van psychologisch herstel: een plek waar spanning, angst of oude patronen opnieuw betekenis krijgen binnen een kader van consent, veiligheid en duidelijke rollen.

Dat sluit direct aan bij thema’s als mentale veiligheid in BDSM, want die bepalen of een beleving helend of juist schadelijk wordt. Het onderzoek toont dat mensen die zich veilig voelen binnen hun BDSM-identiteit, minder last hebben van schaamte en vaker kiezen voor gezonde, gelijkwaardige relaties. Ook dit wijst erop dat BDSM niet te reduceren is tot enkel fysiek spel, maar een weg kan zijn naar verdieping.

Geen handeling maar indentiteit

Wat betekent het in de praktijk wanneer BDSM geen handeling is, maar identiteit? Allereerst verandert het de manier waarop je kiest. Een Dominante vrouw die haar Dominantie ervaart als een innerlijke laag, zal niet snel gelukkig worden in een relatie waarin zij altijd maar moet verzachten, schikken of pleasen. Haar Dominantie is geen gedrag dat je naar wens kunt aan- en uitzetten. Het is een manier van voelen, denken, relateren.

Bij een submissieve man werkt dat precies andersom: wanneer submissie een natuurlijk oriëntatiepunt is, voelt een relatie zonder overgave vaak leeg of incompleet. Dat wil niet zeggen dat elke relatie moet draaien om sessies of spel, maar dat de dynamische laag van macht, zorg en structuur een fundament vormt. Je kunt nog zo verliefd zijn, als je relatie geen ruimte biedt aan je identiteit, ontstaat vroeg of laat spanning.

Minder last van interne conflicten

Daarnaast verandert het hoe je naar jezelf kijkt. Onderzoek toont dat BDSM’ers die hun kink als identiteit erkennen, minder last hebben van interne conflicten. Ze zien hun verlangens niet langer als afwijking, maar als deel van hun natuurlijke bouw. Dat werkt door in zelfvertrouwen. Het maakt mensen steviger, omdat ze zichzelf niet langer hoeven te verstoppen. Ze kunnen grenzen beter aangeven, omdat ze hun eigen dynamiek beter begrijpen.

Zichtbaarheid

Een derde effect is zichtbaarheid. Veel BDSM’ers ervaren spanning rond het delen van hun identiteit. Uit meerdere studies blijkt dat schaamte vooral ontstaat door maatschappelijke misverstanden, niet door de beleving zelf. Mensen zijn bang om veroordeeld te worden, zeker door familie, werkgever of zorgverleners. Dat maakt het lastiger om open te zijn, maar juist die openheid – wanneer veilig en zorgvuldig gekozen – blijkt vaak bevrijdend. In de studie van Kim vertellen meerdere deelnemers dat ze pas rust vonden toen ze hun BDSM-identiteit niet langer als geheim hoefden te dragen. Dat wil niet zeggen dat iedereen dit moet doen, maar wel dat er kracht schuilt in erkenning. Het taboe is vaak groter dan de werkelijkheid.

Onderzoekers zien ook dat BDSM-identiteit sociale verbinding creëert. Mensen die zich herkennen in een Dominante of submissieve kern, vinden vaak diepe herkenning bij anderen binnen de community. Het gevoel van “ik ben niet alleen” kan een enorme opluchting zijn. Het biedt taal voor iets wat eerder onuitspreekbaar was. Binnen die gemeenschap worden ervaringen gedeeld, worden nieuwe inzichten opgedaan en ontstaat ruimte voor groei. Dat geldt net zo goed voor beginnende subs die zich oriënteren als voor ervaren Dommes die hun kracht verder willen ontwikkelen. Identiteit groeit immers altijd door, ongeacht ervaring.

Bewuster nadenken over consent

Tot slot is er een interessante beweging zichtbaar in hoe mensen hun leven vormgeven wanneer BDSM deel uitmaakt van hun identiteit. Uit meerdere onderzoeken blijkt dat BDSM’ers bewuster nadenken over consent, verantwoordelijkheid, communicatie en grenzen. Omdat deze thema’s binnen BDSM zo centraal staan, sijpelen ze door in de rest van het leven. Mensen bouwen gezondere relaties, durven eerlijker te zijn en durven vaker te kiezen voor wat echt bij hen past. Dat is misschien wel de kern van dit alles: wanneer BDSM een identiteitslaag is, wordt het een richtingwijzer. Het laat zien waar je vrij ademhaalt en waar je vastloopt. Het helpt je om relaties te kiezen die kloppen, in plaats van relaties waarin je jezelf kwijtraakt.

Wie BDSM ziet als identiteit, ziet geen spel. Die ziet een wereld van verlangen, structuur, groei en waarheid. Niet omdat het moet, maar omdat het de manier is waarop je hart klopt. Daarom is het zo belangrijk dat de wetenschap dit steeds beter onderzoekt, en dat er platforms zijn die deze kennis toegankelijk maken. Er is niets mis met BDSM als techniek. Maar er is ook niets mis met BDSM als levensader. Het één sluit het ander niet uit. De vraag is alleen: wat klopt voor jou?

Klein steuntje in de rug nodig?

Heb jij een verlangen naar een BDSM beleving als Dominant of onderdanig en wil je hier op een normale (en vrijblijvende) manier over praten? Wellicht kan een live date met mij of (online/fysiek/telefonisch) coachgesprek, je hierin tegemoet komen. Of boek een informatieve, inspirerende, op maat samengestelde privé workshop voor de beginnende meesteres/meester, single sub of voor koppels.

Meer informatie

Zijn er wetenschappelijke bronnen over BDSM?
Resultaten BDSM onderzoek van 2017
Echte BDSM draait altijd om wederkerigheid

Bronvermelding

Tekst: Mrs Moriah
Fotografie: 123rf.com