Uit het dagboek van… rachab #blog17
In ‘Uit het dagboek van… rachab’ lees je de openhartige woorden van rachab. rachab draait al heel wat jaartjes mee en kent de klappen van de zweep. Haar dagboekverhalen zijn niet alleen spannend, maar vaak ook met een goede dosis humor. Ze lezen vlot weg en als je eenmaal haar verhalen gaat lezen, wil je eigenlijk alleen nog maar meer… rachab vindt het natuurlijk leuk als jij (hieronder) een reactie achterlaat.
Lijkt het jou ook leuk je dagboekverhalen te delen met onze bezoekers? Stuur dan een mailtje aan mrsmoriah@bdsmforyou.nl. Wie weet, worden jouw gedachten en ervaringen dan binnenkort ook wel gelezen door anderen. Hoe spannend is dat!
Soms
Soms is het best moeilijk. Zo’n lange afstandsrelatie. Dan mis ik hem, maar hij doet wel zijn onmetelijke best om er, tot irritant aan toe, te ‘zijn’.
Met de camera volgt hij me dan door het huis…en dan volgen onherroepelijk de berichtjes of telefoontjes.
“rachab wat is dat toch, altijd als ik naar je kijk, dan zit je weer te eten.” zegt hij dan bijvoorbeeld.
En vandaag, wilde ik het fornuis op een verhoging zetten met wieltjes. Meester wil dan kijken hoe ik dat doe. Dat vindt hij leuk.
“Altijd wat te lachen” zegt hij dan. “Klussen met rachab”
Ik heb er niet altijd zin in en zet dan m’n webcam niet aan, maar dan volgt hij me gewoon op de beveiligingscamera, waar hij de codes van heeft.
De wieltjes zitten eronder en ik wil het fornuis erop zetten. Als ik hem alweer hoor bellen.. ik neem op
“jahaaa wat nou weer?” vraag ik
“Nou kan wel wat minder he.. wil ik je gewoon bijstaan, krijg ik weer zoiets” zegt Hij
ik zucht diep en zet de telefoon op luidspreker.
“Meester erg grappig hoor” zeg ik terwijl ik het fornuis op de plank met wieltjes probeer te zeulen.
“Kijk je hebt je roeping gemist rachab.. je had verhuizer moeten worden”
ik zoek grip op het fornuis en alles wat hij doet is commentaar geven.
“Ja aan die deur lukt niet hoor..” zegt Hij, omdat ik even de ovendeurgreep vastpakte in mijn verwoede pogingen om grip te krijgen op dat ding. Dat werkt natuurlijk niet, daar trek je alleen de ovendeur maar mee open. Daar moet Hij dan weer om lachen natuurlijk.
“Zucht dat zie ik ook wel” even denk ik erover om de telefoon uit te drukken, maar dat heb ik in het verleden vaker gedaan en dat heeft hij me laten berouwen, dus ik laat het gaan.
Ik zoek nog steeds grip op het fornuis en al zoekend naar een plek heb ik even , heel kort de grill te pakken.
“Ja, dat is een goede plek om het fornuis aan op te tillen rachab! vooral als die aanstaat!” lacht hij.
pffffffff ik hou me nog in. Dat wist ik ook wel en had het ook niet geprobeerd om hem aan op te tillen.
Dan vind ik eindelijk grip en trek hem omhoog , ineens hoor ik gekletter. vanuit de lade onder het fornuis vallen spullen die er nog in zaten.
“Oh herstel! rachab het is maar goed dat je geen verhuizer bent geworden, maar gewoon hoer! dat is veel beter”
dan word ik pissed
“Ja weet je, als je nou eens gewoon je smoel zou houden en mee zou helpen in plaats van commentaar te leveren” zeg ik boos
“Hmmm ja dat gaat moeilijk vanaf hier he?”
“Houdt dan gewoon je muil dicht!” zeg ik enigszins geïrriteerd en toch hou ik van Hem.
“Je bent net als al die andere mannen waar ik wat mee had, die voerden ook nooit een klap uit, wat dat betreft, heeft onze relatie totaal geen verschil met die van die mannen die hier wel fysiek in de kamer aanwezig waren als ik weer eens bezig was” ga ik gepikeerd door
“rachab heeft d’r buitje weer eens niet he?” Gaat hij plagerig door
“Nee. Niet echt nee. Moet alles alleen doen, maar maakt niet uit. Het lukt me heus wel. Zoals altijd”
ik ruim de rommel op achter het fornuis en rommel en schuif nog wat en dan staat ie mooi op z’n plek.
“Kijk Meester” zeg ik trots.
“Knap gedaan meisje ben trots op je. er was maar een minpuntje”
“Wat dan?”
“Was nog leuker geweest om naar te kijken als je het nakend had gedaan”
pfffff ja ja hij doet echt zijn uiterste best om er zoveel mogelijk te zijn voor me. Tot vervelens aan toe en toch zou ik het niet willen missen. Voor geen goud, want oh wat moet ik ook altijd weer lachen om zijn stompzinnige commentaar op alles wat ik doe.
Meer informatie
Meer blogs van rachab
Meer verhalen in ‘Uit het dagboek van…’
