Uit het dagboek van… rachab #blog27

rachab
lijn bdsm

In ‘Uit het dagboek van… rachab’ lees je de openhartige woorden van rachab. rachab draait al heel wat jaartjes mee en kent de klappen van de zweep. Haar dagboekverhalen zijn niet alleen spannend, maar vaak ook met een goede dosis humor. Ze lezen vlot weg en als je eenmaal haar verhalen gaat lezen, wil je eigenlijk alleen nog maar meer… rachab vindt het natuurlijk leuk als jij (hieronder) een reactie achterlaat.

Lijkt het jou ook leuk je dagboekverhalen te delen met onze bezoekers? Stuur dan een mailtje aan mrsmoriah@bdsmforyou.nl. Wie weet, worden jouw gedachten en ervaringen dan binnenkort ook wel gelezen door anderen. Hoe spannend is dat!

Groepsdrukagressie

Kennen we het niet allemaal? Groepsdruk.. De normen en waarden van een groep of maatschappij welke soms nogal dwingend opgelegd kunnen worden. Met agressie zelfs.
En nee dan heb ik het echt niet over moslims, maar gewoon ook in onze westerse maatschappij.

Hoe komt dat? We hebben van huis uit een aantal dingen geleerd. We hebben ons deze dingen eigen gemaakt, vaak zonder er verder kritisch naar te kijken. Te zien of de omstandigheden soms verouderd zijn, hoe zaken in het verleden gingen enzovoorts.

Zelf heb ik een enorme schurfthekel aan groepsdruk. Dat snap je misschien wel, als einzelgänger heb je niet zo heel veel met groepsdrang.
De meeste mensen hebben de behoefte om bij een groep te horen en daar doen en laten ze dingen voor, zelfs als hun eigen mening anders is. De drang om bij een groep te horen is groter dan de drang om hun eigen mening naar buiten te brengen of onder de loep te nemen.

Ik heb ontzettend veel te maken met groepsdrukagressie. Waarschijnlijk omdat ik een einzelgänger ben en me dus niet zo druk maak om bij een groep te moeten of willen horen. Integendeel, als men met groepsdrukagressie aankomt bij mij, dan provoceer ik en doe ik juist dat wat men niét wenst van mij. Pas als ze mij geaccepteerd hebben zoals IK ben, ben ik bereid wat concessies te maken. Dat is hoe ik in elkaar zit, heb ik geleerd. Ook dat gaat niet altijd bewust.

Als men mijn rok te kort vindt en me dat duidelijk maakt door tegen me aan te stoten, dan is dat een duidelijke vorm van groepsdrukagressie. Die korte rok wordt in die groep mensen niet geaccepteerd. Er wordt tegen je aan gestoten, er wordt achter je rug om je gelachen, mensen negeren je.
Dat zijn duidelijke vormen van groepsdrukagressie. Men probeert vanuit de groep druk op je uit te oefenen om je aan te passen aan de normen en waarden in die groep. Een langere rok aantrekken.
Wat ik dan doe? Logisch toch? Ik trek een nóg kortere rok aan.
Waarom? Omdat ik groepsdrukagressie onaanvaardbaar achterhaald instinctief gedrag van de mens vindt. Daarom.

Nou die rok snappen we nog wel. wat snappen we niet als bdsm’ers en samenleving onder elkaar?
Incest. Dat is toch wel een heel maatschappelijk aanvaarde norm, dat doe je niet, dat is raar, dat is ziek, dat is verwerpelijk. Dat ik het woord al durf te noemen, doet je haren al overeind staan.
We denken gelijk aan een kind welke misbruikt wordt door de ouder. De associatie naar een misdrijf is groot en daarom is de agressie die daaruit volgt ook groot.

Maar wat als ik je het verhaal vertel van een broer en zus, die niet samen zijn opgegroeid en elkaar tegenkwamen en verliefd werden, zónder dat ze wisten dat ze broer en zus waren? Zakt je agressie dan al iets?
maar dan.. zal je volgende argument zijn.. is het ongezond om zich voort te planten, er kunnen ongelukkige kinderen uit voortkomen. Dat is een heel sterk argument welke je agressie weer kan voeden. De groepsdrukagressie in je stijgt weer. Je hebt heel erg de drang om je eigen groep en identiteit te gaan beschermen. Incest is verkeerd, dat is je nu eenmaal altijd geleerd. Dat is een norm en een waarde die diep ingebakken zit.
maar wat als ik je nu vertel, dat vrouwen die boven de 40 zwanger worden, een veel grotere kans hebben op een gehandicapt kindje dan een broer en zus die onder de 30 zijn en samen een kindje krijgen? Is het dan nog wel heel redelijk te noemen dat je zo agressief reageert op de keus van deze mensen? Of reageer je net zo agressief op die vrouw van 40 die nog een kind wilt?
Wat als we in de toekomst zover zijn dat we door middel van gentherapie, alle gebreken en erfelijke ziektes uit een kind kunnen halen voor het geboren wordt? Stel voor dat het dan praktisch bij iedereen gedaan wordt, want iedereen heeft wel erfelijke ziektes of handicaps in de familie. Wat is dan nog het bezwaar tegen de broer/zus relatie? Alleen je diepgewortelde gevoel dat het gewoon ‘verkeerd’ is, maar dat is alleen maar iets wat je aangeleerd is en waar je verder niet meer kritisch naar hebt gekeken over hoe dat tot stand is gekomen en of het wel in alle gevallen juist is of misschien gewoon achterhaald.

Wat als er helemaal geen sprake is van de wil om voort te planten? Bijvoorbeeld twee zussen die 1 man willen delen? Twee zussen met elkaar is verwerpelijk? En hoe zit het dan met de tweeling? Welke man heeft niet wel eens gefantaseerd over sex met een tweeling?
Dat zijn toch ook twee zussen? Toevallig weet ik , dat ze in de USA prima lopen als prostituees, knappe tweelingzusjes. Incest dus.
Ik heb het dus steeds over vólwassen mensen die een keus maken. Ik vind kinderen namelijk niet in staat om die keuzes te maken. Daar heb ik wel zélf over nagedacht en dat is mijn mening daarover.

Daarbij staat het niet alleen in de bijbel, maar zijn er meerdere wetenschappelijke theorieën die aangeven dat onze voorouders 1 man en 1 vrouw zijn. Dat betekent dat wij alleen maar hier kunnen zijn doordat er incest is gepleegd in het begin. Wat hadden we ook weer tegen incest, dat zo belangrijk was dat we er agressief door worden?

Dit is dus de reden waarom ik een hekel heb aan groepsdrukagressie. Men voert blind uit wat men geleerd is en denkt niet meer na, onderzoekt niet meer. Simpel het woord “Incest” werkt al als een rode vlag op een stier. Een dolle en blinde stier. Gek genoeg heb ik daar dan niet zoveel mee. Je mag best je eigen mening hebben en incest nog steeds ‘niet jouw ding’ vinden, maar waarom zou je daar andere mensen op een agressieve manier mee lastig vallen? Dat doet gelukkig niet iedereen, maar het gebeurt wel.

Kleine kinderen volgen de groepsdrukagressie ook op. Ze leren het waarschijnlijk van papa en mama. Ze zijn heel goed in hem uitvoeren en oh, wat zijn we geschokt wanneer kleine kinderen agressie tonen onder elkaar, maar ze hebben het toch van geen vreemde?

‘De smartphone’

mijn kinderen hebben (nog) geen smartphone. Om een heleboel redenen niet, maar kinderen van 5 jaar met een smartphone zijn tegenwoordig geen uitzondering meer.
Dat moeten hun ouders zelf weten, maar ik wil het ook zelf weten hoe ik mijn kinderen grootbreng. Hier leer ik mijn kinderen al omgaan met groepsdruk. Zij hebben simpele mobiele telefoontjes, waarmee ze precies dat kunnen waar ze voor gemaakt waren (Bellen). Ze worden ermee uitgelachen en ze worden vaak afgepakt om te pesten.
groepsdrukagressie onder kinderen. Je moet een smartphone hebben, anders hoor je niet bij in deze maatschappij. Dat is de identiteit van de groep jongeren in deze maatschappij.
Hier leer ik mijn kinderen al om hun rug recht te houden. Liever laten ze hun mobiel thuis, maar nee ze moeten hem meenemen van mij. Ze moeten weerbaar worden tegen deze groepsdrukagressie. Het speelt namelijk niet alleen vandaag om een smartphone, maar ook morgen om hun kledingkeus, en ook morgen om hun vermogen om verder te denken en nieuwe inzichten te creëren, in plaats van vast te blijven houden aan oude gewoontes en domweg mee te gaan in de stroom van de (over)heersende normen en waarden.

Er zijn er weinig die mij begrijpen. Ik hoor in geen enkele groep echt thuis. Veel mensen hebben daarom erg veel moeite met mij. ze kunnen me niet plaatsen, ze denken daarom dat ik onbetrouwbaar ben.
zelfstandig, vrijgevochten en maling aan de wereld. uiteindelijk, als ze moeite willen doen om me te leren kennen en te begrijpen, zien ze wat er achter zit.
Ik zal never en nooit mijn eigenheid opgeven om de schijn van onbetrouwbaarheid te laten verdwijnen.
Niets is wat het lijkt. kijk maar verder dan je neus lang is en zo niet, dan loop je veel mis in je leven, maar ik vecht door in mijn eentje als het moet, want dat is wat een einzelgänger nu eenmaal doet.

Meer informatie

Meer blogs van rachab
Meer verhalen in ‘Uit het dagboek van…’

BDSMforyou lijn

Geef een reactie