Uit het dagboek van… rachab #blog31

In ‘Uit het dagboek van… rachab’ lees je de openhartige woorden van rachab. rachab draait al heel wat jaartjes mee en kent de klappen van de zweep. Haar dagboekverhalen zijn niet alleen spannend, maar vaak ook met een goede dosis humor. Ze lezen vlot weg en als je eenmaal haar verhalen gaat lezen, wil je eigenlijk alleen nog maar meer… rachab vindt het natuurlijk leuk als jij (hieronder) een reactie achterlaat.

Lijkt het jou ook leuk je dagboekverhalen te delen met onze bezoekers? Stuur dan een mailtje aan mrsmoriah@bdsmforyou.nl. Wie weet, worden jouw gedachten en ervaringen dan binnenkort ook wel gelezen door anderen. Hoe spannend is dat!

Boos

Ben boos en gekwetst.. Er is weer een kwartje gevallen en deze had beter niet kunnen vallen.

Had ik er maar niet naar gevraagd. De maat van zijn penis. Had er wel al eerder naar gevraagd, maar hij wilde het steeds niet prijsgeven, maar naar aanleiding van dit verhaal en het kwartje wat viel, kon hij er niet meer onderuit.
Hij is dus idd 13×6. Misschien had ik het onbewust al ingeschat. Vaak genoeg gezien en ik heb er al heel wat gezien in mijn leven. Vandaar dus dat ik die maat aanwees bij mijn sis.

“Waarom denk je dat ik die bijnaam heb muts?” zegt Hij
ja, die bijnaam kan me even aan mijn reet roesten, alhoewel ik nu snap waarom ze hem zo noemen. De bijnaam die ik op mijn muts liet tattoeëren, omdat ik altijd al de naam van mijn Meester op mijn muts wilde laten tattoeëren, maar ook een beetje klaar was met namen tattoeëren, want als het uitgaat zit je ermee. Daarom was dit ideaal, ook als het uitgaat is het niet erg, ik vind het een gave tattoo.

Wie van jullie snapt nu al wáárom ik precies zo boos en gekwetst ben? Die hebben goed opgelet. Voor degenen die het niet snappen zal ik het uitleggen.
Hij gaf me toch een armband voor ons 1-jarig verkering. ik had tenslotte gevraagd om iets, wat aan kon tonen of hij mij miste en hoe erg hij mij miste, meer had ik niet gevraagd.

De armband had 6 rijen swarovski-kristallen met elk 130 steentjes. 6x 130. Dus hij miste me een hoop toch? Had ik bedacht. Alleen nu kijk ik er dus anders tegenaan. 130 steentjes? Dat staat dus gewoon voor:
130 mm!! ZIJN 130 MM. Zijn wapen.
ik grom en ik brom en ik ben gekwetst. ik roep niet dat ik het gelijk uit ga maken, maar ik wil hem echt even niet spreken.

Na een paar minuten wil ik uitleg.. had het toch aardig volgehouden dat niet spreken, vast 10 hele minuten.
“ik voel me in de maling genomen! ik voel me zooo ontzettend in de zeik genomen!” zeg ik woedend.
“rachab, je maakt je veel te druk! Dit was het perfecte cadeau! Het dekte de hele lading.” zegt Hij
“Ja, dat Je LUL mij mist ja!” zeg ik stampvoetend en bijna huilend.
“Dat ga ik niet ontkennen. Ik mis je! en ja mijn lul mist je ook, vind je het gek? geil wijf, kan je me toch niet kwalijk nemen? ;)” zegt Hij paaiend.

Weer wil ik hem even niet spreken, waarom doet hij dit? waarom HIJ! Dat kon ik van die ex-D van me verwachten, maar toch niet van deze?! mijn Man, mijn Meester, mijn Eigenaar, mijn ALLES?

ik blijf stil, totdat Meester me opbelt:
“rachab, nu word IK boos, ik heb stad en land afgezocht naar een cadeau voor je! Heb mijn best gedaan om erachter te komen hoeveel steentjes er op de armbanden en kettingen en noem maar op zaten! Tot ik deze tegenkwam! Toen dacht ik “JA” dit is hét helemaal! Het is sjiek, het is rood, dat is je lievelingskleur, het zijn swarovskikristallen daar ben je gek op, het is erg in de mode zo’n wikkelarmbandje, het was nog verkrijgbaar in de winkel bij jou in de buurt, het had héél véél steentjes om je aan te tonen dat ik je héél véél mis en dan ook nog een keer exact evenveel als de maat van mijn lul, als bewijs dat je van mij bent! Ik had niet de intentie om je in de zeik te nemen. Onze relatie, is, ondanks de afstand, zo sexueel, zo bevredigend. Mijn lul is niet iets minderwaardigs rachab, had ook echt niet gedacht dat je daar zo over zou denken. Dacht dat het je trots zou maken. Deze reactie kwetst mij ook! Wat wil je rachab? Dat ik het braafste jongetje van de klas wordt? Dat zit niet in Me! Zo dan weet je dat!”

“Nee, al die tijd wist Jij het en ik niet!”
“Ik wist dat je er een keer achter zou komen, maar ik had gedacht dat je er om zou moeten lachen en de insteek zou begrijpen. Waar heb ik jou respectloos behandeld? Wanneer!? Dat je denkt dat ik een grote grap met je uithaal?”
“ik heb genoeg meegemaakt wat dat betreft! ben al te vaak uitgelachen! wil Je kunnen vertrouwen, op Je kunnen bouwen.” zeg ik
“Stop dan met deze onzin. weet je, ik heb al spijt, spijt dat ik niet iets anders uitzocht. maar dit leek me zo,,, zo, passen bij Mij, voor jou! Ja nu voel ik me ook klote, snap nu wel hoe je het opvat. Alsof ik je niet echt heb gemist, maar dat is niet zo rachab, mis je elke seconde van de dag. Elke keer die angst om je te verliezen, als je weer eens zegt “Meester???? ik houd van U hoor!” pffff, elke keer bezorg je me weer een hartverzakking en dan je temperament, de manier waarop je altijd hapt als ik weer een geintje uithaal.” Ik hou echt een beetje van je rachab en dat doet héél erg véél met me”

Die woorden slaan in als een bom… de tranen komen alweer vrij.
“Hij houdt van me en dat doet héél erg véél met hem” dat is precies hoe hij ook overkomt. Ik moet mijn gevoel volgen en dit loslaten. Hij is nu eenmaal zo, hij haalt altijd kutgeintjes uit. Daarom hou ik ook van Hem. Daarbij, geeft het me alleen maar meer het gevoel dat ik voor hem gemaakt ben, omdat ik de maten van zijn pik al als ‘ideaal’ had omschreven, voor ik het precies wist.

Meer informatie

Meer blogs van rachab
Meer verhalen in ‘Uit het dagboek van…’