Uit het dagboek van… rachab #blog85
In ‘Uit het dagboek van… rachab’ lees je de openhartige woorden van rachab. rachab draait al heel wat jaartjes mee en kent de klappen van de zweep. Haar dagboekverhalen zijn niet alleen spannend, maar vaak ook met een goede dosis humor. Ze lezen vlot weg en als je eenmaal haar verhalen gaat lezen, wil je eigenlijk alleen nog maar meer… rachab vindt het natuurlijk leuk als jij (hieronder) een reactie achterlaat.
Lijkt het jou ook leuk je dagboekverhalen te delen met onze bezoekers? Stuur dan een mailtje aan mrsmoriah@bdsmforyou.nl. Wie weet, worden jouw gedachten en ervaringen dan binnenkort ook wel gelezen door anderen. Hoe spannend is dat!
Electro
Ik heb last van spanningshoofdpijnen, hele zware. Al sinds ik klein was heb ik met regelmaat aanvallen van zware hoofdpijnen, bonkend, misselijk, geen geluid en licht kunnen verdragend. Die hoofdpijnen zijn te triggeren door voornamelijk bepaalde inspanningen.
Zo kan ik bijv niet een half uur lang aardappelen schillen, dan krijg ik ze al. Een kwartiertje lukt nog wel en dan moet ik weer wat anders gaan doen.
Op mijn werk wissel ik ook het werk af om de hoofdpijnen te voorkomen. Als ik lang moet zoeken in papieren, dan krijg ik het ook.
Als ik al die waas om mijn hoofd voel hangen, dan weet ik dat ik mezelf daar niet doorheen moet aanzetten tot het doen van dingen die concentratie vergen, want dan krijg ik dus die vreselijke zware koppijnen, waar geen pijnstillers meer tegen opgewassen zijn. Waarbij ik snak naar een spuit morfine in mijn reet ofzo haha. Die ik niet heb, gelukkig, anders was ik vast al verslaafd.
Echt migraine is het ook niet, tenminste dat denk ik. Maar laatst kwam ik een apparaatje tegen dat zou helpen tegen migraine en ook tegen andersoortige hoofdpijnen. Dus ik dacht, ik probeer het eens.
Dus toen het er was, vertelde ik blij aan Meester dat ik weer wat had om uit te proberen. Hij vroeg de naam van het apparaatje. Dus zonder er verder bij na te denken geef ik dat gewoon. Waarom ook niet toch?
Maar daar komt het dus. Meneer had het even uitgezocht.
“Uh rachabbeke… dat werkt via electro he?” zegt Hij bedenkelijk op zachte toon.
“Uhh. jaaaa ik denk t wel jaaa… op electro ja klopt ja. voelde ook van die prikkeltjes op mijn voorhoofd” zeg ik zo
“ohh okayyyyyy ennuhhhhh werkt dat nou een beetje?” vraagt Hij geïnteresseerd verder
“Nou eerlijk gezegd weet ik niet hoe die kleine prikkeltjes, die enorme gestresseerde zenuwbanen van mij moeten gaan laten ontspannen, volgens mij kunnen ze daar beter een paar keer 10.000 volt opzetten ofzo” zeg ik lachend en naïef natuurlijk, heel naïef.
“10.000 volt!!! zo zo!! Betekent dit dan, dat ik weer een harde grens van je kan schrappen rachabbeke???” Hij zwaait met een pen voor de webcam heen en weer.
“Nou uh NEE.. dat niet natuurlijk” zeg ik geschrokken, nattigheid voelend.
“Maar waarom niet dan? Dit is weer typisch rachab he? Heeft allerlei harde grenzen waar ik dan rekening mee moet houden, welke ze vervolgens zelf met voeten treedt en gevaarlijke fratsen mee uit wil gaan halen en IK moet me dan nog steeds aan die harde grenzen houden? Dat klopt toch ergens niet he? Krijg toch het gevoel dat dit ergens niet helemaal strookt met elkaar? Moet ik dan machteloos toezien hoe jij jezelf straks gaat kastijden met 10.000 volt rachabje en dan mag ik de rommel op gaan ruimen? Zo zijn we toch niet getrouwd straks he?? Ik ga er vanuit dat het in orde is dat ik die grens gewoon schrap. Zo afgehandeld klaar.”
oh pfoeh. Ik kan echt niet tegen hem op.
Meer informatie
Meer blogs van rachab
Meer verhalen in ‘Uit het dagboek van…’
