Uit het dagboek van… rachab #blog9
In ‘Uit het dagboek van… rachab’ lees je de openhartige woorden van rachab. rachab draait al heel wat jaartjes mee en kent de klappen van de zweep. Haar dagboekverhalen zijn niet alleen spannend, maar vaak ook met een goede dosis humor. Ze lezen vlot weg en als je eenmaal haar verhalen gaat lezen, wil je eigenlijk alleen nog maar meer… rachab vindt het natuurlijk leuk als jij (hieronder) een reactie achterlaat.
Lijkt het jou ook leuk je dagboekverhalen te delen met onze bezoekers? Stuur dan een mailtje aan mrsmoriah@bdsmforyou.nl. Wie weet, worden jouw gedachten en ervaringen dan binnenkort ook wel gelezen door anderen. Hoe spannend is dat!
Telepathie?
Dit soort ervaringen heb ik dus met regelmaat…
ik ben bij mijn zusje op bezoek. Haar hond is stout. Hij kijkt zielig.
Ik moet lachen en zeg, nietsvermoedend “hahaha hij kijkt echt zo van, oh nee, dan komt ze straks weer met die cane aanzetten”
ik zeg er gelijk bij dat ik heus wel weet dat ze haar hond niet slaat en dat ik een grapje maak..
“nouuu” zegt ze “eigenlijk, staat die cane altijd hier en dat weet ze dondersgoed, want als ze stout is, dan laat ik hem zien, maar alleen maar zien. Ik sla haar er inderdaad niet mee, dat zou ik niet doen, maar ik hoef hem ook alleen maar te laten zien en haar streng toe te spreken”
hmm okay dan… geen gevalletje op zichzelf en wel weer heel specifiek.
De hond vindt het niet leuk trouwens, dat soort dingen voel ik dan ook gelijk.
Bij andere vrienden van me merkte ik op dat de hond het heel vervelend vond dat zijn baasje het vrouwtje met regelmaat sloeg.
daar zocht ik bewust contact met de hond en vroeg hun naderhand of de hond wel eens bij hun smspel was, want ik meende dat de hond zoiets doorgaf als “Met hem weet je het maar nooit, die slaat het vrouwtje ook regelmatig”. Het bleek inderdaad zo te zijn dat de hond wel eens bij hun spel in dezelfde ruimte was.
ik moet er wel om lachen aan de ene kant, maar aan de andere kant, denk ik dat het ook sneu is, want honden zijn net kinderen en ze snappen er dus niks van.
Eerlijkheid gebiedt te zeggen dat mijn katten ook wel geregeld ergens bij geweest zijn. Met de vrijheid om te vertrekken en ik weet niet wat hun erover dachten, want in die tijd was ik nog niet zo erg met dit bezig. Als ik al eens iets doorkreeg nam ik het nog niet zo serieus als nu.
Nu denk ik dus, denk aan je dieren 🙂 . Ze begrijpen ons bdsmspel niet altijd en het kan verwarrend voor ze zijn. Stel ze gerust en probeer het ze ook uit te leggen en/of in een andere kamer te laten.
Meer informatie
Meer blogs van rachab
Meer verhalen in ‘Uit het dagboek van…’