Uit het dagboek van… SlavinJet #blog175
In ‘Uit het dagboek van… SlavinJet’ lees je de openhartige woorden van een beginnende slavin. Je leest hoe ze met vallen en opstaan de weg verkent van discipline, dienstbaarheid en vernedering. Haar woorden geven op pure wijze haar gedachten, ervaringen, gevoelens en emoties weer. Mooi om te lezen, leuk om te volgen. SlavinJet vindt het leuk als jij (hieronder) een reactie achterlaat.
Lijkt het jou ook leuk je dagboekverhalen te delen met onze bezoekers? Stuur dan een mailtje aan mrsmoriah@bdsmforyou.nl. Wie weet, worden jouw gedachten en ervaringen dan binnenkort ook wel gelezen door anderen. Hoe spannend is dat!
Yes, een opdracht
Gisteravond kreeg ik van Meneer een opdracht, die ik vanochtend moest doen. Alleen…was ik te laat wakker, dus geen tijd meer voor mijn opdracht.
Echt waar, dat heb ik dus weer. Krijg ik eindelijk een opdracht, word ik te laat wakker. Voorzichtig gevraagd, of ik het einde van de middag mocht doen en dat mocht.
Na een dagje op stap te zijn geweest, was ik eindelijk thuis en maakte ik tijd voor mijn opdracht.
Mijn opdracht was:
Schrijf 1 fantasie op die op-, tegen-, of zelfs over je harde grens gaat. Tijdens het schrijven mocht mijn trilei in en aan en moest ik een glas thee drinken.
Netjes thee gezet, trilei ingedaan, aangezet en daar zat ik.
Welke fantasie moet ik noteren? En wat is Meneer daarmee van plan?
Ik heb goed nagedacht en heb toen alles in mijn verslag gezet en ook hoe ik mij daarbij voel. Dat ik onzeker ben, maar wel wil leren en ervaren. Mij er dus aan overgeven. Grenzen gaan verleggen.
Nadat alles op papier stond, las ik het nog 1x door. Deed het als bijlage in een mail naar Meneer toe. Twijfelde nog even…en drukte op Send.
Meneer geappt, dat mijn mail was verstuurd. En nu maar in spanning wachten. En dan gaat de tijd wel erg langzaam hoor. Duurt wachten nog langer dan lang.
Totdat ik een appje kreeg. Meneer is tevreden over mijn fantasieën. Daar gaan we zeker wat mee doen. Oeps.
Leuk, spannend, eng. Durf ik het wel? Ben ik er wel klaar voor? Ik heb echt geen idee.
Maar Meneer belooft het rustig aan te doen. Kleine stapjes te gaan nemen. We gaan niet te hard van stapel lopen en hij houdt mij goed in de gaten.
Uhmmm…, oké, vooruit dan maar. Ik ga de uitdaging aan. Als ik er nog niet aan toe ben, heb ik altijd mijn stopwoord nog. Maar…Meneer kennende, zal ik die niet nodig hebben.
Tijdens het verzenden, twijfelde ik, voelde ik mij toch wat onzeker. Maar nu, voel ik mij nog wel wat onzeker, maar ook weer niet. Logisch toch?
Al met al, was dit een bijzondere opdracht, waar we mee aan de slag gaan.
Meer informatie
Meer blogs van SlavinJet
Meer verhalen in ‘Uit het dagboek van…’
