Take my breath away…

13 juli 2016 bdsmforyou 4 reacties

Een Dame met een missie (Forced slavery)

Ze legde hem op de speciale bondagetafel. Hij had geen idee wat hem te wachten stond. Met haar wist je het maar nooit. Maar hij wist dat hij haar kon vertrouwen, want zij zou er altijd zijn om hem op te vangen. Ondanks haar grillen en grollen had hij zich nog nooit bij iemand meer veilig gevoeld dan bij haar. Om zijn polsen en enkels deed zij boeien, welke ze vast maakte aan de haken aan de tafel. Zijn bewegingen werden hierdoor behoorlijk beperkt. Maar ze was nog niet te tevreden. Om zijn armen, benen, buik wikkelde ze zwart latex tape, waardoor zijn lichaam veranderde in een zwarte glanzende oase. Het voelde beperkt, dat gaf hem een beschermd gevoel. Begrenzing zorgde voor helderheid in zijn hoofd. Het gevoel dat hij had als kleine jongen, wanneer hij tegen zijn moeder aan zat en zij haar armen strak om hem heen had geslagen.

Op de achtergrond speelde muziek welke hem in trance leek te brengen, als hij goed luisterde hoorde hij dat het iets was van Enigma, zij hield hier van, hij trouwens ook. Het kaarslicht om hem heen zorgde voor de juiste sfeer. Als hij zich concentreerde rook hij de wierook, die ergens stond te branden. Haar handen gleden over zijn lichaam en door het strakke latex om zijn lichaam leken haar bewegingen nog intenser bij hem binnen te komen. Hij genoot, gaf zich aan haar over omdat hij haar zijn leven toevertrouwde en als hij in haar helder blauwe ogen keek, wist hij dat het goed was. Zij kende zijn grootste angsten en bood hem haar beschermende hand om ze samen te trotseren. Zij kende zijn diepste geheimen en had deze veilig opgeborgen in haar ziel. Zij kende zijn donkerste schaduwen maar zette hem altijd in het licht. Zij was zijn andere ik, ver boven lief en liefde verheven. Onlosmakelijk verbonden aan elkaar in de puurste symbiose van het leven. Zij was zijn haat en liefde, zijn angst en blijdschap, zijn afkeer en aantrekking. Zij was zijn alles. Zijn licht en zijn lucht…

Hij staarde naar haar handen die hij over zijn lichaam voelde glijden en hij genoot. Hij droomde weg naar een schaduwwereld, waar geluiden bijna niet meer binnenkwamen en verleden en toekomst geen bestaansrecht hadden. Alleen ‘nu’ leek nog te bestaan. Zij tilde zijn hoofd omhoog en deed een gasmasker over zijn hoofd en maakte deze aan de achterzijde met een rits vast. Aan het gasmasker zat een slang waarmee zij over zijn ademhaling kon heersen. Heel even kreeg hij het benauwd van dat idee en schoot de stress als adrenaline shot door zijn lichaam. Maar zodra hij aan haar dacht, wist hij dat hij in haar handen veilig zal zijn en dat hij zich volledig kon overgeven aan haar en volledig kon opgaan in het moment.

Zijn lot lag nu in haar handen, hij voelde hoe zijn lichaam het laatst stukje zuurstof had geabsorbeerd. Hij voelde de benauwdheid door zijn lichaam razen maar in plaats van paniek voelde hij zich volledig opgaan in de rust van het moment. Hij voelde Haar aanwezigheid sterker dan ooit te voren en wanneer hij zijn longen voelde branden, daalde de meest ultieme rust over zich heen. Zodra hij dacht niet verder meer te kunnen, was zij daar die nieuwe zuurstof zijn lichaam in blies. Het voelde alsof Haar lucht hem opnieuw het leven schonk, het gevoel opnieuw geboren te worden, alles achter je kunnen laten. Opnieuw beginnen… Als de puurste TPE heerste zij nu over zijn leven, waardoor het leek alsof het geheim van het leven zelf door zijn aderen raasde. De puurste passie voelde hij door zijn lichaam stromen, bij iedere ademhaling die zij hem gaf. Pure liefde voor de zorg die zij voor zijn lichaam koesterde.

Minuten leken uren en van iedere seconde werd intens genoten. Emoties vochten in zijn hoofd aan bod te komen, herinneringen vervaagden en toekomst had geen bestaansrecht meer omdat hij nog nooit zo duidelijk had gevoeld dat het huidige moment het veld was waar het spel van het leven wordt gespeeld. Alle duizenden momenten van een dag, samengebracht in dit specifieke moment. Hij realiseerde zich ineens dat ‘nu’ de enige plek was van koers te veranderen of knopen door te hakken. Zij liet hem ademen en het leven door zijn lichaam vloeien…

…en dan ineens haar verlossende handen die zijn masker verwijderden en zijn longen weer de vrijheid gaven te landen. Even voelde de wereld aan als koud en kil wanneer hij niet langer was gevangen in haar bron van leven. Tot hij haar zachte lippen op zijn mond voelde landen. Wederom stokte de adem in zijn keel wanneer hij Haar kus vanuit zijn diepste zijn beantwoorde…

‘Take my breath away…’ droomde hij nog even door.