Uit het dagboek van… Slavin Katinka #blog4

In ‘Uit het dagboek van… slavin Katinka’ lees je de ervaringen van de eerste voorzichtige stapjes van slavin Katinka, uit het hoge Noorden, in de wereld van BDSM. Zij is sinds kort onder haar hoede genomen door Meesteres Moriah en ze mag nu bewijzen dat zij haar bescherming waard is. slavin Katinka vindt het natuurlijk leuk als jij (hieronder) een reactie achterlaat.

Lijkt het jou ook leuk je dagboekverhalen te delen met onze bezoekers? Stuur dan een mailtje aan mrsmoriah@bdsmforyou.nl. Wie weet, worden jouw gedachten en ervaringen dan binnenkort ook wel gelezen door anderen. Hoe spannend is dat!

De party van Mrs Moriah

Eindelijk was het dan zover. Katinka naar haar eerste femdomparty. Dit domme en onervaren meisje wist niet echt wat ze kon verwachten, dus had ik mij proberen in te lezen en wat ik ervan begreep is dat er allemaal meesteressen zouden komen met hun slaven en/of subs. Spannend idee.
Ik weet dat mijn Meesteres het belangrijk vindt dat ik er op en top verschijn, dus was ik de week voorafgaande aan de party druk met nagels lakken, nagels lakken en nog meer nagels lakken. Net zo lang tot het er pico bello uitzag. Ook heb ik vooraf allemaal outfits moeten fotograferen, zodat Meesteres Moriah een keuze kon maken. Mijn idee om foto’s te sturen terwijl de kleding op bed lag of aan een haakje hing, werd niet zo enthousiast door Haar ontvangen. Ik moest alles van haar aantrekken… ‘Ja Meesteres’.

Kleding showen

Dus zocht ik alles uit, trok het aan en maakte er een foto van en stuurde uiteindelijk alle foto’s naar Haar op. Uiteindelijk appt ze mij Haar keuze en laat mij gelijk weten hoe ik mijn haar moet dragen (twee vlechtjes), zodat ik deze outfit in de koffer kon stoppen. Klaar om te gaan! Onderweg kan ik het niet na laten om Mrs Moriah een ondeugend spraakberichtje te sturen, gelukkig kan ze dit doorgaans goed hebben. Onderweg pik ik nog een andere slavin op en zo rijden we gezellig samen naar de party.

Spanning groeit

Nog flink wat kilometers van Den Haag vandaag, begin ik toch wat zenuwachtig te worden. Mijn grote mond wordt met iedere kilometer toch een beetje kleiner en uiteindelijk zit ik een beetje tussen lachen en huilen in. De spanning wordt steeds groter en ‘ineens’ staan we voor Haar deur. Na aanbellen wordt de deur open gedaan door de sub van Mrs Moriah, 2Bees. Nadat we binnen waren kwam ook Meesteres Moriah ons begroeten. Als ik Haar zie, word ik direct weer verlegen. Er blijft niks meer over van min grote mond.

Gelijk aan het werk

Na binnenkomst moet ik gelijk de keuken in. Niks even relaxen, gelijk aanpakken. Ik moet brood bakken en soep maken. Van de zenuwen gaat alles mis en blijkt brood bakken ineens heel lastig te zijn, zelfs voor kant-en-klaar brood. Dus doe ik zo’n anderhalf uur over het opbakken van de broodjes, terwijl dat ook in 10 minuten had kunnen gebeuren. Uiteindelijk komt het – met aanwijzingen van Meesteres Moriah – toch nog goed met de broodjes. Ik bleek toch iets stoms te hebben gedaan.
Wanneer Ze in de keuken staat om mij op mijn stommiteit te wijzen, legt Meesteres Moriah gelijk uit waar alle hapjes voor de avond liggen en wat ik daar nog mee moet doen. Ik luister maar half want denk het allemaal wel te weten. Eigenwijs als ik ben.

Andere Meesteressen

Er is van alles. Sateetjes, gehaktballetjes, zoete hapjes, pittige hapjes, echt heel veel lekkere dingen. Van Meesteres Moriah moesten de hapjes op etagères gelegd worden. Zo waren er bijvoorbeeld ook kleine sandwiches die erbij gelegd moesten worden. Voor mijn gevoel had ik keurig de verschillende etagères gevuld met allerlei lekkernijen.
Inmiddels waren alle Meesteressen binnen gekomen. Spannend hoor en ik ben blij dat ik van Meesteres Moriah alleen maar hoef te serveren. Wel heeft ze mij op het hart gedrukt beleefd te zijn en iedere Dame met respect te behandelen want anders kon Zij mij niet behoeden voor wat ‘slagwerk’.

Braaf

Dus stelde ik mij netjes en beleefd voor en bleef zoveel mogelijk veilig in de keuken. Dat vond ik eigenlijk al heel eng. Eng en spannend. Ik dribbelde een beetje op mijn high heels heen en weer en uiteindelijk begon de party. Meesteres Moriah had bedacht om met elkaar het spel te spelen: ‘Kinky hints met handicap.’ De subs moesten twee kaartjes trekken. Een ‘hint’ en een ‘handicap.’ Zo moesten ze bijvoorbeeld iets uitbeelden met een spreidstang, of met een zak over hun hoofd, of terwijl ze zweepslagen kregen. De Meesteressen hoefden alleen maar te raden.
Dit werd echter met zoveel enthousiasme gedaan, dat één van de Meesteressen per ongeluk een glas om gooide… Het koste mij heel veel moeite om toch niet iets bijdehands te zeggen. Maar gelukkig is 2Bees een goede coach en bleef ik een heel lief braaf meisje.

Alles leek goed te gaan, totdat Meesteres Moriah naar de keuken kwam. ‘Wat heb jij nou op tafel gezet?’ Ik zag direct aan haar blik dat er iets heel erg niet goed was gegaan. Ik probeerde nog lief en onschuldig te glimlachen, maar haar blik bleef op ‘streng’ staan. In Haar hand hield ze een stuk bruin brood. ‘Wat is dit? Waarom heb je kale stukken brood op de etagères gelegd en geen sandwiches?’ Ik voelde hoe mijn hoofd rood werd. Ik stamelde iets over ‘geen leesbril op’ en wilde op dat moment door de grond zakken. Blijkbaar waren het geen sandwiches geweest die ik had neer gelegd maar kale stukjes brood. Ik had het niet gezien maar ik had er nog wel een vrolijke prikker in gestoken…

Met een pantoffel

Hilarisch natuurlijk maar ik schaamde mij kapot en toen moest ik het ook nog eens gaan opbiechten aan alle aanwezigen. Daar stond ik dan midden in een kamer vol Meesteressen, op te biechten dat ik ze als eendjes had willen voeren met droge stukjes brood. Als ik door de grond had kunnen zakken, had ik dat op dat moment gedaan. De straf kon uiteindelijk niet uitblijven en heb ik kennis gemaakt met de pantoffel van Madam J. De pantoffel waar 2Bees mij voor de party voor had gewaarschuwd. Hij had letterlijk gezegd: ‘Als je ergens voor mag kiezen, kies nooit, maar dan ook echt nooit voor de pantoffel van Madam J.’ Ik weet nu waarom.

Meesteres Moriah sloeg mij met een pantoffel op mijn blote kont. En ondanks mijn gekerm, gejammer, gehuil en harde ‘AUWWWWW-geroep’, sloeg ze gewoon door. Ze ging er alleen harder van lachen. En ineens stond 2Bees naast me en die kreeg er ook van langs met de pantoffel. Nog veel harder dan ik en ik vond dat best wel zielig. Hij gilde de hele keuken bij elkaar. En de Dames maar lachen. Omdat ik het zo zielig vond ben ik hem blokjes kaas gaan toestoppen en snoepjes. Totdat hij een varkensmasker op kreeg en in een bench werd gestopt, toen lukte het mij niet meer.

Zelf ook meedoen

Uiteindelijk moest ik zelf ook aan de bak. Ik werd geroepen door Meesteres Moriah en ik mocht ook meedoen aan het spel. Spannend, maar stiekem vond ik het ook wel heel leuk. Ik trok de ‘mondspreider’ maar die paste mij niet, daarom kreeg ik van Meesteres Moriah stroom. Ze pakte de Violet Wand en liet mij de stroom op mijn lichaam voelen. Eng maar eigenlijk vond ik het ook wel heel prettig. Best jammer dat mijn kaartje snel werd geraden, want toen stopte de stroom weer…
Na het spel was er alle ruimte om ‘vrij te spelen’. Dat kon op verschillende plekken in het huis. Ik vond het prachtig te zien en ik heb een heerlijke avond gehad. Achteraf was het gewoon heel ontspannend geweest en heb ik kunnen zijn, wat ik echt ben. Ook met mijn onhandige dingen, af en toe met mijn bravoure en heel vaak het kleine meisje. Ondanks de spanning, heb ik mij de hele avond erg veilig gevoeld bij mijn Meesteres.

Nadat iedereen weer was vertrokken heb ik opgeruimd en uiteindelijk ging iedereen slapen. Eenmaal alleen in het donker kwamen er wat tranen vrij. Niet van verdriet maar een soort van ontlading van de opgebouwde spanning. Daarna ben ik heerlijk in slaap gevallen, vrij uniek, want normaliter slaap ik buiten mijn eigen bed slecht of niet. Ik vermoed dat ik heel wat bomen heb omgezaagd.
Tegen een uur of tien werd ik wakker, en ben ik naar beneden gegaan. Kopje koffie gezet en braaf gaan stofzuigen, dweilen, vaatwasser leeggehaald, bloemen verzorgd, en nadat ik klaar was met dweilen kwam Meesteres Moriah binnen. Ik glimlach nu weer bij het schrijven.

Massage

Uiteraard heb ik een kopje koffie voor Meesteres Moriah gemaakt. En even later kwam 2Bees ook naar beneden en Suus (de slavin die met mij mee was gereden) ook. We hebben heel gezellig ontbeten en natuurlijk moest ik weer horen over het droge brood. Na het ontbijt heb ik Meesteres Moriah een schouder/nek/rug massage gegeven. Ik probeerde 2Bees nog wat te leren over masseren maar ja, ik had net zo goed tegen de kat kunnen praten. Het blijft toch een man hé.

De rest van de dag hebben we heerlijk buiten gezeten, met de nodige grappen en grollen. En regelmatig die blik van Meesteres Moriah waar ik heel verlegen van word en toch een beetje stil van val. En toen was het tijd om te gaan, Suus en ik gingen er weer vandoor. Fijne knuffels met Meesteres Moriah en 2Bees. Onderweg had ik een kort emotioneel moment. Ik zette Suus af bij haar huis en reed weer verder. En die korte emotionele momenten kwamen nog een paar keer, en toen ik mijn huis binnenstapte kwam de ontlading van een langer emotioneel moment. Maar ok, het gevoel van zo veilig hebben gevoeld is zoiets overweldigend en warm. Kan het niet zo goed beschrijven. Terwijl ik het weer opschrijf moet ik weer huilen. Dat het gewoon ‘ok’ is wie ik ben, wat ik doe, geaccepteerd voelen.

Ik, een lief meisje.

Meer informatie

Meer blogs van slavin Katinka
Meer verhalen in ‘Uit het dagboek van…’