Uit het dagboek van… SlavinJet #blog100

In ‘Uit het dagboek van… SlavinJet’ lees je de openhartige woorden van een beginnende slavin. Je leest hoe ze met vallen en opstaan de weg verkent van discipline, dienstbaarheid en vernedering. Haar woorden geven op pure wijze haar gedachten, ervaringen, gevoelens en emoties weer. Mooi om te lezen, leuk om te volgen. SlavinJet vindt het leuk als jij (hieronder) een reactie achterlaat.

Lijkt het jou ook leuk je dagboekverhalen te delen met onze bezoekers? Stuur dan een mailtje aan mrsmoriah@bdsmforyou.nl. Wie weet, worden jouw gedachten en ervaringen dan binnenkort ook wel gelezen door anderen. Hoe spannend is dat!

Geil

2 mei 2018
Gisteren kreeg ik van Meneer een opdracht. Ik moest 10 minuten naakt in een bepaalde houding zitten met een tril ei in. De laatste 5 minuten mocht ik het tril ei aanzetten, maar mocht niet klaarkomen. Na deze 10 minuten moest ik een verslag aan Meneer gaan schrijven. Een verslag over klaarkomen.

Pfffff…moet je botergeil zijn, niet mogen klaarkomen, maar er wel over moeten schrijven. Hoe erg is dat zeg…

Vervolgens geen opdracht gekregen, dat je tril ei eruit mag, dus laten zitten die handel. En dan ‘s avonds in de kerk achter de bar staan. Botergeil zijn, vragen of je mag klaarkomen en geen antwoord krijgen. Pfff… irritant was dat zeg.

Liep ik daar heel de avond achter de bar geil te zijn, rond te lopen met een natte kut. Nou Meneer, je wordt bedankt zeg. Klotezooi was dat.

Maar…vandaag dacht ik, ik ga Meneer eens even terugpakken. Meneer is namelijk gek op eten en op kutjes. Dus tijdens het boodschappen doen, eerst de courgettes op de foto genomen. Eenmaal thuis aangekomen mijn kut voor Meneer op de foto. Daarna begon ik aan het eten. Eenmaal de courgettes in stukjes, ook op de foto.

Toen ging de foto van de courgettes in de winkel op de app. En daarna ook mijn kut. Ik schreef erbij, van kijk eens wat ik in de winkel zag Meneer? Dat vindt U vast wel lekker in mijn…
Kreeg als antwoord, dat Meneer dat zeker lekker vind. Hij vindt dat zelfs super geil. Daar moest ik om lachen en stuurde Meneer de laatste foto van de gesneden courgette. En die ging ik toen dus lekker opeten.

Dat vond Meneer jammer. Ik hem een beetje opgeilen met een dikke courgette en mijn kut he?
Tsja…dat krijg je ervan, als je mij een hele avond met een geile, natte kut in de kerk achter de bar laat lopen.

Meneer kon er wel om lachen en zei, dat ik hem best wel vaker mag opgeilen. Hmmmm…toch maar onthouden dan.

Verwarring

4 mei 2018
Sinds een paar dagen leef ik in een grote verwarring. Weet ik niet meer wat ik moet. Mijn leven is mooi, misschien wel te mooi? Ik weet het niet meer.

Ik leef in verwarring. Er komt teveel op mij af. Weet niet goed wat te doen.

Ik leef in verwarring. Ik voel mij leeg, terwijl ik juist zoveel heb.

Ik leef in verwarring. Ik voel mij lusteloos. Heb geen zin meer.

En dan…daar is mijn Meneer. Ik wil een opdracht, maar ook weer niet. Ik zeg tegen hem, laat maar, ik heb geen zin.

Maar ja, je bent een D, of je bent het niet. Meneer liet het er niet bij zitten. Zin of geen zin, zo zei hij. Je krijgt een opdracht. En de opdracht kreeg ik wel degelijk van hem.

Maar ik…? Ik had geen zin.
Las nog een keer zijn opdracht. Zuchtend stond ik op, en deed zoals opgedragen mijn opdracht voor Meneer.

En Meneer…? Die deed dit alles juist voor mij. Gewoon, omdat hij voelde dat ik het nodig had. En dat klopte. Ik deed de opdracht voor Meneer en voelde mij rustig worden. Ik had het nodig. Dat punt is mij wel duidelijk.

Pfffff…waarom is het leven soms zo ingewikkeld? Waarom kan je niet alles hebben wat je lief is? Ik begrijp het niet. Het is mij teveel, teveel verwarring bij elkaar.

Dank U wel Meneer, dat U ook in mijn verwarring er voor mij bent. Dat U erdoor heen prikt, en ziet wat ik nodig heb.
Dank U wel Meneer, dat ik altijd bij U terecht kan. Het maakt U niks uit waar het om gaat. U staat gewoon voor mij klaar.

Veel praten

6 mei 2018
Veel praten helpt.
Veel praten is soms nodig.
Veel praten is niet altijd makkelijk.
Veel praten geeft verheldering.

De laatste dagen zat ik nogal met een verwarring in mijn hoofd. Wist ik niet meer waar ik stond. Het maakte mij onzeker en lusteloos.

Dit weekend heb ik veel gepraat. Door veel praten vallen er stukjes op hun plaats. En nee, het neemt mijn onzekerheid niet weg. Verre van.

Ik stuiter alle kanten op. Wetende dat het ook weer zal overgaan. Ooit.

Vanavond een goed gesprek gehad met Meneer. Ik had hem nodig en hij voelde dat goed aan. Hij heeft de tijd voor mij genomen, wederom. Dat is fijn, dat is mooi.

Veel praten is soms nodig. Nodig om verder te kunnen kijken.

Bedankt Meneer voor de tijd die U voor mij genomen heeft. Bedankt dat U naar mij kon luisteren en dingen voor mij kon verduidelijken.
Bedankt voor het vele praten.

Rust, maar toch onrustig

7 mei 2018
Rust, maar toch onrustig. Ja, zo voel ik mij nu. Er is veel gebeurd de afgelopen week. Er is veel gepraat. Gepraat met Meneer, gepraat met vriend. Voor mezelf hierdoor duidelijkheid gekregen. Weten welke weg ik in wil slaan. Makkelijk geweest? Nee, zeker niet. De moeite waard geweest? Jazeker wel.

Veel mensen kunnen naast hun huwelijk of relatie, een D/s-relatie opbouwen. Maar dat is niet voor iedereen weggelegd. Maar wat nog mooier is, is wanneer je binnen je relatie een D/s-relatie kan realiseren.

Deze verwarring was voor mij groot. Heb veel nagedacht, veel gepraat. Mijn hoofd liep over. Dacht te weten, wat ik wil. Maar begon dan toch weer te twijfelen. Vele gesprekken volgden er voor mij. Gesprekken die mij duidelijkheid hebben gegeven.

Mijn liefde voor mijn vriend is groot. Die wil ik niet kwijt. Dat is mij wel duidelijk. Meneer wil ik ook niet kwijt, maar dat ligt dan toch weer anders.

Mijn beslissing is genomen. Mijn vriend is een unieke man, die mij veel te bieden heeft. Die laat ik echt niet lopen. Zelfs niet voor Meneer. Meneer, die ten allen tijde voor mij klaar staat. Meneer, die altijd een luisterend oor voor mij heeft. Ook nu nog steeds.

Mijn vriend geeft mij nu de ruimte om afstand met Meneer te gaan nemen. Niet zomaar van de ene op de andere dag een streep eronder. Dat vind ik zo lief van hem. Ik blijf nog even het subje van Meneer. Langzaam aan zal ik afscheid van hem gaan nemen. Maar ik mag er de tijd voor nemen.

Mijn hoofd is nu rustig. Het is goed zo.
Mijn lichaam is onrustig. Meneer heeft het druk. Ik begrijp het. Is ook logisch. Maar mijn lichaam schreeuwt nu om aandacht. Ik heb geduld. Ik wacht af. Krijg ik mijn eerstvolgende slagen nog van Meneer, of worden die van mijn vriend? Ik heb geen idee. Ik wacht maar rustig af.

Meer informatie

Meer blogs van SlavinJet
Meer verhalen in ‘Uit het dagboek van…’